Koszty uzyskania przychodu w 2014 r. bez zmian

Przeczytaj także: Prawa autorskie w 2013 r.: premia i wynagrodzenie a koszty podatkowe

Nie ma przy tym znaczenia to, na podstawie jakiego tytułu przychód taki uzyskano (umowa o pracę, umowa zlecenie, o dzieło, o przeniesienie prawa własności wynalazku i inne). Koszty te oblicza się w wysokości 50% od uzyskanego przychodu, pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie społeczne, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Niemniej kosztów takich nie można stosować bez jakichkolwiek ograniczeń. Poczynając od 2013 r. (i kontynuując w roku 2014) ustawodawca bowiem wprowadził górny limit wartościowy tych kosztów. Nie mogą one przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej granicę pierwszego przedziału skali podatkowej (ta także w roku 2014 pozostanie na niezmienionym poziomie, w związku z czym limit 50% kosztów wyniesie 42 764 zł). Owy limit tyczy się wszelkich przychodów, do których 50% koszty uzyskania przychodu mają zastosowanie bez względu na liczbę tytułów, z których wynagrodzenie otrzymano. Co niezwykle istotne, po przekroczeniu tego limitu podatnik ma prawo jedynie do kosztów faktycznie poniesionych – nie może zastosować tutaj kosztów 20%. Szerzej na ten temat pisaliśmy w artykule: Prawa autorskie: 50% koszty uzyskania przychodu w 2014 r.

Koszty w firmie
Z początkiem 2014 r. bez większych zmian pozostają także zasady rozliczania kosztów uzyskania przychodów przez przedsiębiorców. Definicja ogólna kosztów nie uległa zmianie, nadal będą to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Mała zmiana nastąpi za to w art. 23 ustawy dotycząca dodatkowej opłaty produktowej. Otóż poczynając od 01 stycznia 2014 r. do kosztów uzyskania przychodów nie będzie można zaliczyć dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888), z tym że kosztem uzyskania przychodów będzie poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 34 ust. 2 tej ustawy (nowo dodany art. 23 ust. 1 pkt 16e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Korekta kosztów
W 2014 r. przedsiębiorcy będą przy tym nadal musieli pamiętać o obowiązkowej korekcie kosztów z tytułu nieuregulowania w określonym terminie swoich zobowiązań. Przepisy w tym zakresie zostały wprowadzone z dniem 01 stycznia 2013 r. w art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z nimi podatnik, który zaliczył do kosztów uzyskania przychodu kwotę wynikającą z faktury/rachunku, a jeżeli nie istniał obowiązek ich wystawienia – kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, oraz nie uregulował tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów w miesiącu, w którym owe 30 dni upłynęło (a gdy wartość tych kosztów jest mniejsza od kwoty zmniejszenia, brakującą część winien on zaliczyć do przychodów).
Jeżeli zaś przyjęty termin płatności będzie dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów (bądź zwiększenia przychodów) należy dokonać w miesiącu, w którym upływa 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile w tym terminie zobowiązanie nie zostanie uregulowane.

Późniejsze uregulowanie powyższych zobowiązań uprawnia podatnika do ponownego zwiększenia kosztów uzyskania przychodu o kwoty wcześniej „skorygowane” w miesiącu ich uregulowania.

Co ważne, powyższe regulacje obejmują swym zakresem także odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.