Kiedy rozliczenie w VAT faktury korygującej WNT?

Przeczytaj także: Korekta w VAT transakcji wewnątrzwspólnotowych

Art. 20 ust. 5 ustawy o VAT mówi, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z pewnymi wyjątkami.
Jeden z nich dotyczy nowych środków transportu – tutaj obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania takiego towaru, nie później niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. Z kolei w przypadku towarów znajdujących się w magazynie konsygnacyjnym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ich pobrania z takiego magazynu, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury. Wyjątków jest jeszcze kilka, niemniej ustawodawca dosyć dokładnie uregulował moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Niestety tak szczegółowych regulacji próżno szukać w przypadku korekt WNT. Jedyny przepis odnoszący się do terminu rozliczenia faktur korygujących przez nabywcę, znalazł się w art. 86 ust. 10a ustawy o VAT. Mówi on mianowicie, że nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c winien dokonać zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę otrzymał. Jeżeli jednak nie dokonał on jeszcze odliczenia VAT z faktury pierwotnej - fakturę korygującą powinien rozliczyć łącznie z fakturą pierwotną.

Z uwagi na brak innych regulacji wydaje się, że stosowanie powyższych przepisów jest prawidłowe także w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Trzeba jednak pamiętać, że podatnik rozliczający WNT, rozlicza zarówno podatek należny jak i podatek naliczony. Zgodnie natomiast z przyjętą linią interpretacyjną, moment uwzględnienia przez sprzedawcę korekty podatku należnego jest uzależniony od tego, czy korekta ta wynika z popełnionego wcześniej błędu oraz czy jest na plus (powoduje zwiększenie podatku należnego) czy na minus (powoduje zmniejszenie podatku należnego). Jeżeli wskutek błędu nastąpiło zaniżenie zobowiązania podatkowego, z korektą podatku należy cofnąć się do pierwotnego rozliczenia. Jeżeli korekta na plus jest natomiast niezawiniona, należy ją uwzględnić w bieżącym rozliczeniu. W przypadku korekty na minus natomiast ustawodawca uzależnia jej uwzględnienie od posiadania potwierdzenia odbioru takiej korekty przez nabywcę.

Czy zatem i te zasady należy stosować w przypadku korekt dotyczących WNT? Odpowiedzi na takie pytanie udzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 listopada 2012 r., nr IPPP3/443-841/12-2/LK, zgadzając się ze stanowiskiem podatnika.

Organ potwierdził, iż wystawienie faktury korygującej celem korekty błędów zawartych w pierwotnym dokumencie nie powoduje zmiany daty powstania obowiązku podatkowego. Oznacza to, iż korekta taka pociąga za sobą konieczność skorygowania rozliczenia za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z faktury pierwotnej.

Z kolei korekta dokonana w związku ze zwrotem towarów winna zostać uwzględniona na bieżąco (bez cofania się do okresu, w którym została rozliczona faktura pierwotna).

W przypadku innej korekty, której przyczyna powstaje po terminie rozliczenia faktury pierwotnej (np. następuje uzgodniona zmiana ceny), także winna ona zostać rozliczona na bieżąco, a więc w okresie, w którym powstała przyczyna takiej korekty. W takim bowiem przypadku faktura pierwotna była wystawiona poprawnie.

Jak zatem nietrudno zauważyć, sposób rozliczenia korekty WNT jest różny w zależności od przyczyn tej korekty. I tak błędy dotyczące ilości towarów, ceny czy pomyłki, które istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej przez dostawcę, należy korygować w okresie rozliczeniowym, w którym powstał pierwotnie obowiązek podatkowy z tytułu WNT.
Natomiast w przypadku udzielenia dodatkowego rabatu już po dokonaniu transakcji, uwzględniania reklamacji czy zwrotu części towaru, korektę należy rozliczyć w okresie, w którym otrzymano fakturę korygującą od sprzedawcy.