Różnice kursowe w księdze przychodów i rozchodów

Przeczytaj także: Różnice kursowe: jak ująć w księdze przychodów i rozchodów?

Z różnicami kursowymi od własnych środków pieniężnych w walucie obcej mamy do czynienia w sytuacji, gdy kurs waluty z dnia wpływu środków na rachunek różni się od kursu waluty z dnia jej wypływu z tego rachunku. Art. 24c ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi tutaj, że dodatnie różnice kursowe powstają m.in. gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W ust. 3 pkt 3 przytoczonego przepisu ustawodawca wskazał zaś, że ujemne różnice kursowe powstają m.in. gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Trzeba przy tym pamiętać, że kurs faktycznie zastosowany uwzględnia się jedynie wówczas, gdy podatnik rzeczywiście nabywa lub sprzedaje walutę. Jeżeli zaś podatnik ani nie nabywa ani też nie sprzedaje waluty, a jedynie otrzymuje na rachunek walutowy należności od swoich kontrahentów bądź płaci z tego rachunku swoje zobowiązanie, zastosowanie kursu faktycznego nie jest możliwe. W takich sytuacjach zarówno operacje dotyczące wpływu jak i wypływu waluty z rachunku bankowego przelicza się wg średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu bądź wypływu waluty (w zależności od tego, z jakim zdarzeniem mamy do czynienia). Powyższe wynika z ust. 4 przytoczonego przepisu.

Z kolei odpowiedzi na pytanie, jak dokonywać wyceny środków pieniężnych w walucie obcej, należy szukać w art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym. Przepis ten mówi, że podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Przypomnijmy, że metody takie są trzy: FIFO (pierwsze przyszło – pierwsze wyszło), LIFO (ostatnie przyszło – pierwsze wyszło) oraz kursów przeciętnych (średnioważonych).

Powstałe różnice kursowe należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Stosownych zapisów dokonuje się tutaj pod datą zrealizowania tych różnic. O czym warto pamiętać – zasada ta dotyczy zarówno podatników prowadzących księgę metodą uproszczoną jak i metodą memoriałową.

Dodatnie różnice kursowe przy tym zawsze księguje się w kolumnie 8 księgi „Pozostałe przychody” zaś ujemne różnice kursowe w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki” bez względu na to, czy różnice te dotyczą uzyskanych wcześniej przychodów czy poniesionych kosztów.