Korekta zeznania PIT - kiedy można złożyć?

Przeczytaj także: PIT 2013: korekta zeznania i zwrot nadpłaty podatku

Możliwość skorygowania zeznania podatkowego została określona w art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, której §1 mówi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (o czym z kolei mówi §2 przytoczonego przepisu).
Przytoczona regulacja odnosi się co prawda jedynie do deklaracji, jednakże należy pamiętać, że zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, deklaracjami są także zeznania, do składania których na podstawie przepisów prawa podatkowego obwiązani są podatnicy.

Oczywiście korektę deklaracji składa się tylko wówczas, gdy dane wykazane w deklaracji pierwotnej są nieprawidłowe. Jeżeli formularz został sporządzony prawidłowo, korekty złożyć nie można. Korekcie przy tym podlegają wszystkie wykazane w deklaracji informacje, a więc nie tylko dotyczące wartości liczbowych ujęte w poszczególnych polach formularza, ale także np. dane identyfikujące podatnika (gdy te były nieprawidłowe).

Kiedy korekty złożyć nie można?
Art. 81b Ordynacji podatkowej mówi, że uprawnie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Korekta złożona w tym czasie nie wywołuje skutków prawnych (a więc będzie traktowana tak, jakby jej nie było).
Uprawnienie do korekty przysługuje nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, a także postępowania podatkowego, jednakże jedynie w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Jeżeli zatem przykładowo podatnik złożył zeznanie roczne za rok 2012, po czym prawidłowość tego rozliczenia skontrolował organ podatkowy, stwierdził nieprawidłowości i wydał na tę okoliczność decyzję, ustalając w nim kwotę zobowiązania (a więc należnego podatku za ten rok), podatnik wartości tego zobowiązania nie będzie mógł zmienić poprzez korektę zeznania.

Oczywiście, na co zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2011 r. sygn. akt II FSK 391/10, prawnie skutecznej korekty nie można złożyć także po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w niej wykazanego.

Skutki korekty
Korekty zeznań podatkowych wiążą się z reguły ze zmianą wykazanych w pierwotnym formularzu wartości liczbowych, które to w efekcie powodują zmianę wysokości należnego fiskusowi podatku. W zależności od tego, czy mamy do czynienia z jego zawyżeniem, czy też zaniżeniem, skutki korekty dla podatnika będą różne.

I tak w przypadku powstania nadpłaty podatku, organ podatkowy dokona jej zwrotu w terminie 3 miesięcy licząc od złożenia korekty zeznania. O czym trzeba tutaj pamiętać, data korekt wyznacza także na nowo termin zwrotu nadpłaty, która wynikała z zeznania już wcześniej złożonego, jeżeli do tej pory nie została ona przez urząd zwrócona. Tym samym fiskus ma niejako na nowo 3 miesiące na zwrot podatku.

Gdyby zaś korekta zeznania spowodowała zwiększenie wykazanego do zapłaty zobowiązania podatkowego, wpłacić fiskusowi trzeba będzie całą wartość wykazaną w tej korekcie (przy czym jeżeli należny podatek wynikający z zeznania pierwotnego został już uregulowany, podatnik wpłaca jedynie powstałą w skutek złożenia korekty różnicę). Warto pamiętać, że niezapłacenie podatku na czas powoduje, że przekształca się on w zaległość podatkową. Niemniej w przypadku zeznań za rok 2013 termin płatności podatku przypada na 30 kwietnia 2014 r. Co za tym idzie, złożenie w tym czasie korekty i dopłata brakującego podatku nie spowoduje powstania zaległości (jako że podatek zostanie uregulowany w terminie).

Nieco inaczej jednak będzie w przypadku korekty powodującej zmniejszenie nadpłaty, którą urząd zdążył już podatnikowi zwrócić. Zgodnie bowiem z przepisami Ordynacji podatkowej na równi z zaległością podatkową traktuje się nadpłatę podatku wykazaną nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, którą urząd skarbowy zwrócił podatnikowi.
Jeżeli taka sytuacja wystąpi, podatnik będzie zobowiązany do zwrotu nadpłaty otrzymanej nienależnie wraz z odsetkami za zwłokę. Te będą liczone od dnia zwrotu nadpłaty do dnia zwrócenia nienależnie otrzymanej kwoty (a więc jej wpłacenia fiskusowi).

Dzień zwrotu nadpłaty
Zwrot nadpłaty podatnik może otrzymać na trzy różne sposoby: w postaci przelewu na konto bankowe, przekazem pocztowym lub wypłatą w kasie. Ustawodawca w art. 77b §2 Ordynacji podatkowej wskazał, który dzień przy takich zwrotach należy uznać za dzień ich otrzymania. I tak za dzień zwrotu nadpłaty uważa się dzień:

1. obciążenia rachunku bankowego organu podatkowego na podstawie polecenia przelewu;
2. nadania przekazu pocztowego;
3. wypłacenia kwoty nadpłaty przez organ podatkowy lub postawienia nadpłaty do dyspozycji podatnika w kasie.

Tym samym w dwóch pierwszych przypadkach zwrotu dniem, od którego będą liczone odsetki za zwłokę nie jest dzień, w którym to podatnik fizycznie otrzymał pieniądze, a dzień, w którym pieniądze „wyszły” z urzędu skarbowego. Oczywiście odsetek nie trzeba płacić, jeżeli ich wysokość nie przekracza trzykrotności wartości opłaty pobieranej przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe za traktowanie przesyłki listowej jako przesyłki poleconej (obecnie trzykrotność tej opłaty wynosi 6,60 zł).

Korekta zeznania a preferencyjne rozliczenie
Podatnik, który pierwotnie rozliczył się samodzielnie, po czym stwierdził, że korzystniejsze będzie dla niego rozliczenie wspólnie z małżonkiem bądź w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, może złożyć korektę zeznania, w której taki sposób rozliczenia zostanie wybrany. Podatnik taki powinien się jednak pospieszyć. Aby bowiem z takiego rozliczenia skorzystać, stosowny wniosek (polegający na zaznaczeniu odpowiedniego pola w zeznaniu) musi zostać złożony w urzędzie w terminie przewidzianym dla zeznań rocznych, a więc do 30 kwietnia.

Korekta na formularzach obowiązujących w danym roku
Podatnik zamierzający skorygować zeznanie za wcześniejsze lata musi pamiętać, że powinien tego dokonać za pomocą formularza PIT, który obowiązywał właśnie w tym roku, którego korekta dotyczy. Nie jest możliwe złożenie korekty na innej wersji formularza. Nie ma za to przeszkód, aby korekta taka została złożona elektronicznie (o ile oczywiście taką możliwość w roku, którego korekta dotyczy, ustawodawca dopuszczał taką możliwość). W wielu przypadkach przy tym nie będzie konieczne posiadanie podpisu elektronicznego.