Skomplikowany podatek od nieruchomości za garaż

Przeczytaj także: Części wspólne w podatku od nieruchomości: będą niekorzystne zmiany

Skąd taka rozbieżność?

Jak zatem w kontekście tej klasyfikacji zapłacić właściwy podatek za garaż?

Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na stan budynku. Zgodnie z treścią art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych, grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy budynki ze względów technicznych nie mogą być i nie są wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, można do nich zastosować stawkę przewidziana dla budynków lub ich części pozostałych, a zatem korzystniejszą niż ta przewidziana dla budynków lub ich części związanych z działalnością gospodarczą. W praktyce jednak trudności pojawiają się w zakresie określenia, co należy rozumieć przez względy techniczne, dlatego należałoby w tym zakresie skorzystać z pomocy specjalistów, którzy pomogą ustalić, czy występują okoliczności umożliwiające uznanie, że dany budynek nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności.

Sądy zwracają tutaj uwagę na takie cechy jak obiektywność, trwałość czy nieusuwalność.

Po drugie, należy zweryfikować powierzchnię. Przy czym warto pokusić się o osobistą weryfikację danych z dokumentacji np. pochodzącej od dewelopera. Prawidłowe dane mają bowiem niebagatelne znaczenie dla wysokości podatku.

Podczas dokonywania pomiarów warto również uwzględnić treść art. 4 ust. 2 u.p.o.l., który wskazuje, że powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.

Po trzecie, istotna jest ewidencja gruntów i budynków. Informacje płynące z ewidencji mają co prawda głównie znaczenie w zakresie opodatkowania gruntów, jednakże w kontekście garażu, który nie jest przecież zawieszony w próżni, ta kwestia również jest warta poruszenia. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem jeśli przedsiębiorca stawia siedzibę swojej firmy na działce będącej nieruchomością rolną, warto, by rozważył jedynie częściowe przeklasyfikowanie gruntu. Dzięki temu w części nie zajętej na prowadzenie działalności nadal będzie obowiązywała niższa stawka dla gruntów rolnych lub leśnych.

Jeszcze inaczej sprawa wygląda w przypadku garażu blaszanego nie wykorzystywanego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeśli garaż nie posiada cech, które przesądzałyby o zakwalifikowaniu go do budynku, a jego konstrukcja umożliwia przeniesienie go w dowolnej chwili w inne miejsce, warto się wówczas dokładnie zastanowić, czy w ogóle istnieje konieczność zapłaty podatku od nieruchomości.

Co jednak w praktyce oznacza „trwałe związanie z gruntem”?

Budynek, o którym możemy powiedzieć, że jest trwale związany z gruntem to taki, który najczęściej jest częścią składową tego gruntu zgodnie z Kodeksem cywilnym, a zatem nie można go odłączyć od gruntu bez jednoczesnego jego uszkodzenia i nie stanowi obiektu tzw. przemijającego użytku, czyli takiego jak pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowej, czy obiekty kontenerowe (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 22 grudnia 2011r. sygn. akt II FSK 1339/10).

Wobec powyższego, nawet jeśli garaż nie jest halą namiotową niezwiązaną trwale z gruntem, nie znaczy to, że z zasady jest nieruchomością. W sytuacji bowiem, gdy z charakteru budynku, tj. m.in. konstrukcji, użytych materiałów czy okoliczności jego połączenia z gruntem wynika, że garaż nie stanowi części składowej gruntu, nie będzie on wówczas stanowił również budynku w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., a co za tym idzie – na przedsiębiorcy nie będzie ciążył obowiązek wynikający z podatku od nieruchomości. Jednakże musi on zawsze mieć świadomość, że z uwagi na złożoność tego zagadnienia każdy przypadek należy rozstrzygać indywidualnie.

Ostatnią kwestią, na którą warto zwrócić uwagę, jest problematyka odmiennego opodatkowania garażu w sytuacji, gdy stanowi on samodzielny lokal niemieszkalny oraz w przypadku, gdy przynależy do samodzielnego lokalu mieszkalnego oczywiście w obu przypadkach gdy nie jest on wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.