eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiAktualności podatkowe › Hotel ze śniadaniem dla pracownika mobilnego z podatkiem dochodowym?

Hotel ze śniadaniem dla pracownika mobilnego z podatkiem dochodowym?

2015-07-31 13:09

Hotel ze śniadaniem dla pracownika mobilnego z podatkiem dochodowym?

Pracownik mobilny © Creativa Images - Fotolia.com

Pracownicy mobilni, świadcząc obowiązek pracy, niejednokrotnie nocują i żywią się poza miejscem swojego zamieszkania. Faktury za usługi hotelarskie i gastronomiczne opłacają najczęściej pracodawcy. Czy takie świadczenie pracodawcy stanowi przychód ze stosunku pracy?

Przeczytaj także: Pracownik mobilny nie zapłaci podatku od pokoju hotelowego

W pierwszej kolejności należy wskazać, kim jest tytułowy pracownik mobilny. Najczęściej pojawiającym się przykładem pracownika mobilnego w literaturze jest „handlowiec”. W praktyce niniejszy temat dotyczy pracowników na stanowiskach wymagających ciągłego przemieszczania się pomiędzy różnymi miejscowościami na przydzielonym im obszarze. Najczęściej zgodnie z zapisami umowy zawartej pomiędzy pracodawcą a tego rodzaju pracownikiem, miejscem wykonywania pracy jest obszar obejmujący teren całego kraju. Równie często w towarzystwie niniejszej regulacji pojawia się również wskazanie, że w trakcie wskazanego przemieszczania się pomiędzy miejscowościami na przydzielonym obszarze – pracownicy nie odbywają podróży służbowych w rozumieniu przepisów prawa pracy.

Istotą często występujących wątpliwości w tym zakresie jest sposób potraktowania wydatków na noclegi czy wyżywienie poniesionych przez tego rodzaju pracowników, bowiem w trakcie wykonywania swojej pracy zmuszeni są jednocześnie do nocowania poza miejscem zamieszkania. Z tytułu tak poniesionych wydatków na noclegi w hotelach i wyżywienie pracownicy otrzymują stosowne faktury dotyczące usług hotelowych, zawierające również usługi gastronomiczne, które są wyszczególnione jako odrębna pozycja lub jako załącznik do faktury. Dla ułatwienia należy przyjąć, że w omawianym przykładzie wskazane noclegi i wyżywienie związane są rzecz jasna wyłącznie z wykonywaniem obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę.
Ma marginesie warto również dodać, że w przedstawionym przykładzie nie będziemy mieć do czynienia z tzw. posiłkami regeneracyjnymi.

Jak wskazuje bowiem art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2014r. , poz.1502 z późn.zm.) – dalej zwana w skrócie „k.p.” pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, w sytuacji gdy pracownicy zatrudnieni są w warunkach szczególnie uciążliwych i jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rodzaje takich posiłków oraz napojów, jak również wymagania, jakie powinny one spełniać, wraz ze wskazaniem sytuacji i warunków ich wydawania określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996r., Nr 60, poz. 279 z późn.zm.) – dalej zwane w skrócie „rozporządzeniem”. W takim przypadku zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 361) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. W konsekwencji, w przypadku gdy pracodawca zapewni bezpłatne posiłki regeneracyjne, jak również w sytuacji gdy pracodawca nie będzie miał takiej możliwości – wyda pracownikom bony uprawniające do uzyskania posiłków (bez możliwości ich zamiany na gotówkę) – będzie miało zastosowanie zwolnienie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

fot. Creativa Images - Fotolia.com

Pracownik mobilny

Sytuacja pracowników nie będących w podroży służbowej, którzy wykonują swoja pracę na stanowiskach wymagających ciągłego przemieszczania się na przydzielonym obszarze, zgodnie z treścią umowy o pracę kształtuje się nieco odmiennie.


Wracając jednak do tematu głównego, jakim jest analiza opodatkowania finansowanych przez pracodawcę wydatków pracownika mobilnego na nocleg i wyżywienie – aby ustalić, czy tak określone świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowi przychód ze stosunku pracy, w pierwszej kolejności koniecznym jest przeanalizowanie wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia rozumianego jako korzyść lub forma zaoszczędzenia wydatków.

Przydatne narzędzia:
Kalkulator płacowy

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz.361 z późn.zm.) – dalej zwana w skrócie „u.p.d.o.f.” za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w ramach art. 11 u.p.d.o.f. ustawodawca wskazuje, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przychód pracownika stanowić może świadczenie, które zostało spełnione za zgodą pracownika, w interesie pracownika, nie zaś pracodawcy, a ponadto przyniosło pracownikowi korzyść, również rozumianą jako formę zaoszczędzenia określonych wydatków. Nadto ostatnią równie istotną przesłanką w tym zakresie jest fakt, że wskazana korzyść jest wymierna i nie jest dostępna ogólnie dla wszystkich podmiotów, lecz może zostać przypisana konkretnemu, indywidualnemu pracownikowi. Warto w tym miejscu dodać, że mimo tak szerokiego pojmowania pojęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014r., sygn. akt K 7/13).

W tym miejscu warto się zatrzymać i wskazać, w jakich sytuacjach mamy do czynienia z podróżą służbową. Otóż zgodnie z art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2014r., poz. 1502 z późn.zm.) – dalej zwana w skrócie „k.p.”, podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy. W praktyce oznacza to, że pracownik, który w zawartej z pracodawcą umowie o pracę jako miejsce pracy wpisany ma obszar np. województwa śląskiego, w podróży służbowej znajduje się dopiero po przekroczeniu granicy tego województwa.
„Podróż służbowa jest swoistą konstrukcją prawa pracy. Nie każde wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, jest podróżą służbową. Podstawę formalną podróży służbowej stanowi polecenie wyjazdu. Polecenie takie powinno określać zadanie oraz termin i miejsce jego wykonywania. Musi być skonkretyzowane. Nie może mieć charakteru generalnego. Nie jest zatem podróżą służbową wykonywanie pracy (zadań) w różnych miejscowościach, gdy przedmiotem zobowiązania pracownika jest stałe wykonywanie pracy (zadań) w tych miejscowościach, a ich wyboru i terminu pobytu dokonuje każdorazowo sam pracownik.” (por. Wyrok Sadu Najwyższego z 11 kwietnia 2001r., I PKN 350/00, OSNP 2003/2/36).

W ramach niniejszego tematu równie istotne jest ustalenie miejsca pracy, które wiąże się przede wszystkim z umową o pracę, bowiem to przez nawiązanie stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 22 k.p. pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju, na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Ponadto, jak wskazuje art. 29 k.p. pracodawca zobowiązany jest określić w umowie miejsce, w którym pracownik będzie wykonywał pracę na jego rzecz.

 

1 2 3

następna

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: