Czy WDT może potwierdzić spedytor zamiast listu przewozowego CMR?

Przeczytaj także: WDT i stawka 0%: oświadczenie spedytora zamiast listu przewozowego

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Przewóz takich towarów z reguły jest zlecany wyspecjalizowanym firmom w zakresie spedycji.

Gdy ze wskazanych dokumentów nie wynika jednoznacznie fakt dostarczenia towaru do nabywcy, dowodami potwierdzającymi wywóz towarów mogą być także inne dokumenty wskazujące, że miało miejsce WDT.


Najczęściej spedytor po dostarczeniu towaru przekazuje sprzedawcy list przewozowy CMR, na którym to nabywca potwierdza dostarczenie towaru własnym podpisem. Taki list przewozowy, razem z fakturą i specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (warto przy tym pamiętać że jeden dokument może tutaj pełnić kilka funkcji) jest wystarczający do zastosowania preferencyjnej stawki VAT.

Niemniej list przewozowy nie zawsze trafia tutaj w ręce sprzedawcy. Niekiedy spedytor zamiast niego składa oświadczenie, że towar został dostarczony do miejsca przeznaczenia. Czy w takich sytuacjach również możliwe jest zastosowanie 0% stawki VAT? Zdania organów są podzielone.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3.11.2015 r. nr IPTPP2/4512-448/15-4/JSz uznał, że oświadczenie spedytora, iż towar został dostarczony do miejsca przesyłki nie potwierdza faktu dostarczenia go do miejsca przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. W takim przypadku bowiem podatnik nie dysponuje pokwitowaniem odbioru. Stąd oświadczenie to nie może zastąpić listu przewozowego potwierdzonego przez nabywcę, a w efekcie zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% nie jest możliwe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26.02.2016 r. nr IPPP3/4512-25/16-2/KP stwierdził z kolei że posiadanie podpisanego CMR nie jest konieczne dla zastosowania 0% stawki VAT dla WDT. Jego zdaniem oświadczenie przewoźnika jest dokumentem przewozowym, który łącznie ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku uprawdopodobnia przemieszczenie towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium tego państwa (innego aniżeli Polska).

Organ podatkowy wyjaśnił, iż ustawa nie zawiera definicji dokumentu przewozowego, w związku z tym może to być dowolny dowód potwierdzający (łącznie z pozostałymi dowodami), że towar będący przedmiotem WDT wyjechał z kraju i został dostarczony do miejsca swojego przeznaczenia w innym państwie członkowskim.

Dokumentem takim jest niewątpliwie międzynarodowy list przewozowy, niemniej nie ma żadnych podstaw, aby utożsamiać go z pojęciem dokumentu przewozowego, o którym mowa w ustawie o VAT.

Stąd oświadczenia przewoźników, które będą uwzględniały takie elementy jak: imię i nazwisko konkretnego pracownika/współpracownika przewoźnika, nazwę przewoźnika wraz z adresem, treść potwierdzającą, że w wykonaniu zawartej umowy przewozu/spedycji wskazane poniżej towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do miejsca przeznaczenia na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, szczegółowe informacje na temat dokonanej dostawy, tj. nazwę i adres nadawcy i odbiorcy, określenie rodzaju towaru, wagę brutto (w kg) lub inaczej wyrażonej ilości towaru, miejsce i datę przyjęcia towaru do przewozu, numer faktury bądź inny numer pozwalający na identyfikację dostawy z fakturą, miejsce przeznaczenia, datę dostarczenia towaru wydają się tutaj spełniać definicję dokumentu przewozowego.

Warto jednak dodać, iż dyrektor warszawskiej izby wypowiadał się w zakresie stanu faktycznego, w którym to podatnik prowadził w sposób bardzo dokładny wielostopniową weryfikację dokonywanych dostaw towarów na rzecz odbiorców, korzystając z zaawansowanych narzędzi informatycznych w postaci systemu planowania zasobów przedsiębiorstwa SAP stosowanego do zarządzania sprzedażą towarów i związanymi z tym danymi finansowymi oraz systemem zarządzania transportem stosowanym w celu integracji działań podatnika i dostawców usług transportowych.

Powyższe mogło przeważyć o takiej a nie innej interpretacji przepisów, dlatego też do wniosków z niej wyciągniętych należy podchodzić z dużą ostrożnością.