Gotowe dania w zestawie z rabatem taniej o podatek VAT?

Przeczytaj także: Obiad w restauracji z kawą z 23% a z sokiem z 8% stawką podatku VAT?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka działa w branży gastronomicznej (świadczy usługi restauracyjne w wynajmowanym lokalu oraz ogródku gastronomicznym). Zamierza ona wdrożyć strategię polegającą na sprzedaży zestawów promocyjnych zawierających: kanapkę oraz różne rodzaje napojów bezalkoholowych gazowanych (dalej również jako „Zestaw nr 1”) oraz kanapkę wraz z różnymi rodzajami napojów alkoholowych (dalej również jako „Zestaw nr 2”).

Kanapki będą przygotowywane na miejscu i do spożycia w lokalu spółki bądź ogródku. Produkty zestawów będą przy tym oferowane także osobno.

Sprzedaż Zestawów w menu będzie opisana jedną ceną, zaś w nawiasie zostaną podane ceny poszczególnych produktów wchodzących w Zestaw. W menu podana zostanie także cena produktów sprzedawanych poza Zestawami - ta będzie wyższa od ceny z Zestawu.

Udzielany rabat na zestaw będzie różny. Dla kanapki rabat będzie wynosił maksymalnie 50%, zaś dla napojów (zarówno alkoholowych jak i bezalkoholowych) minimalnie 50%.
W związku z tym cena kanapki sprzedawanej zarówno w Zestawie nr 1, jak i w Zestawie nr 2 będzie wynosić co najmniej 50% ceny kanapki sprzedawanej odrębnie poza zestawami, zaś cena napoju zarówno alkoholowego jak i bezalkoholowego gazowanego będzie wynosić co najwyżej 50% ceny napoju sprzedawanego odrębnie poza zestawem.

Każdy składnik zestawu będzie sprzedawany z zyskiem. Zadano w związku z tym pytanie, czy przy tego typu zestawach właściwe będzie opodatkowanie ich sprzedaży poprzez zastosowanie właściwych stawek podatku od towarów i usług dla każdego ze składnika Zestawów osobno (czyli dla kanapek 8% zaś do napojów 23%)? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Syda Productions - Fotolia.com

Różne stawki VAT przy jednej czynności

Sprzedawane zestawy nie zawsze skutkują jedną stawką VAT. Mało tego, udzielane rabaty na poszczególne produkty takiego zestawu również mogą być różne.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 52 zostały wymienione sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 11.07.19.0 pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:
1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT – przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.
Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru/usługi z danego grupowania.

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ww. ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 11.07.19.0 pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:
1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1719 ze zm.) w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:
1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Przy czym, jak już zaznaczono powyżej - przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (art. 2 pkt 30 ustawy).

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:
• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, natomiast w grupowaniu 56.10.11 zostały sklasyfikowane „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”.

Z kolei Sekcja C Polskiej Klasyfikacja Wyrobów i Usług „Produkty przetwórstwa przemysłowego” obejmuje m.in. napoje alkoholowe i bezalkoholowe.

W dziale 11 PKWiU sklasyfikowane zostały „Napoje”. Zgodnie z ww. klasyfikacją:
• grupowanie 11.01.10 obejmuje „Napoje spirytusowe”,
• grupowanie 11.02.11 obejmuje „Wina musujące ze świeżych winogron”,
• grupowanie 11.02.12 obejmuje „Wina ze świeżych winogron, z wyłączeniem wina musującego; moszcz z winogron”,
• grupowanie 11.03.10 obejmuje „Pozostałe wyroby winiarskie, np. cydr, perry, miód pitny; napoje mieszane zawierające alkohol”,
• grupowanie 11.04.10 obejmuje „Wermut i pozostałe wina aromatyzowane, ze świeżych winogron”,
• grupowanie 11.05.10 obejmuje „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych”,
• grupowanie 11.07.11 obejmuje „Wody mineralne i wody gazowane, z wyłączeniem słodzonych i aromatyzowanych”,
• grupowanie 11.07.19 obejmuje „Pozostałe napoje bezalkoholowe”.

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.
Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. dostawca czy usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. (...)

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że dla prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie, czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, że koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) TSUE, odnosząc się do art. 2(1) VI Dyrektywy, uznał, że z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, że świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania. Ponadto, Trybunał podkreślił, że: „świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej”.

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TSUE w późniejszych orzeczeniach, jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29) (pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TSUE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Jak już wcześniej wskazano, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ono dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań i dokonanej analizy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy że w ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami, mianowicie usługą gastronomiczną – tj. usługą przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach (dla której Wnioskodawca wskazał PKWiU 56.10.11), w ramach której będą przygotowane i podawane kanapki (w obydwu zestawach), oraz dostawą napojów (tj. dostawą różnych rodzajów napojów bezalkoholowych gazowanych w ramach Zestawu nr 1, jak również dostawą różnych rodzajów napojów alkoholowych w ramach Zestawu nr 2).

W niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży nie będzie jedno świadczenie kompleksowe, gdyż wskazane wyżej czynności (tj. świadczenie usługi, w ramach której zostanie przygotowana i podana kanapka, dostawa napoju) nie będą ze sobą połączone i ściśle związane w taki sposób, aby tworzyły nierozerwalną całość. Każda z powyższych czynności będzie miała charakter samoistny, nie będzie służyła lepszemu wykorzystaniu drugiego świadczenia, tak jak przygotowanie i podanie kanapki nie będzie stanowiło czynności niezbędnej dla dostawy napoju, tak samo dostawa napoju nie będzie niezbędna dla przygotowania i podania kanapki.

Ww. czynności mogą zostać dokonane odrębnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia, tak więc brak jest podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla świadczenia głównego (zasadniczego).

Sam fakt połączenia opisanych we wniosku świadczeń np. dla celów uatrakcyjnienia sprzedaży, nie przesądza o prawie zastosowania jednolitej stawki podatku VAT.

Należy zatem stwierdzić, że w aspekcie gospodarczym kanapki - przygotowane i podawane w ramach usługi gastronomicznej, czy napoje (w tym napoje alkoholowe) mogą być sprzedawane oddzielnie, bez uszczerbku na funkcjonalności każdego z tych świadczeń.
Tym bardziej, że jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, produkty z Zestawów będą także oferowane osobno, nie w ramach Zestawów.

Tak więc nie można przyjąć, że czynności te stanowią jedną funkcjonalną całość, a ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, bowiem każdy z elementów wchodzących w skład zestawu stanowi odrębne świadczenie, które może być przedmiotem transakcji bez uszczerbku dla pozostałych elementów zestawu.

Dla celów podatkowych w takiej sytuacji, jak przedstawił Wnioskodawca należy zatem przyjąć, iż dojdzie do sprzedaży dwóch odrębnych świadczeń, z których każde opodatkowane będzie według stawki właściwej dla danej czynności.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dla usługi gastronomicznej, w ramach której będą przygotowane i podawane kanapki (zarówno w Zestawie nr 1, jak i w Zestawie nr 2), na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w związku z poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia, zastosowanie znajdzie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Przedmiotem dostawy będą również różne rodzaje napojów bezalkoholowych gazowanych (w ramach Zestawu nr 1) oraz różne rodzaje napojów alkoholowych (w ramach Zestawu nr 2).

W odpowiedzi na pytanie tut. organu „Czy napoje alkoholowe wchodzące w skład Zestawu nr 2 będą stanowiły:
• napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
• napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
wymienione w poz. 7 załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1719)?” Wnioskodawca podał, że tak.

Wskazany przepis § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia wymienia usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży m.in. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, napojów bezalkoholowych gazowanych.

Dodatkowo zaznaczyć należy, że zgodnie z cyt. wyżej art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy, stawka podatku w wysokości 5% znajduje zastosowanie dla sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU ex 11.07.19.0 pozostałych napojów bezalkoholowych - wyłącznie niegazowanych napojów:
1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.

Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, w ramach Zestawu nr 1 będą sprzedawane różne rodzaje napojów bezalkoholowych gazowanych, tym samym powyższy przepis nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wobec powyższego uznać należy, że dla dostawy napojów bezalkoholowych gazowanych (w ramach Zestawu nr 1) oraz napojów alkoholowych stanowiących napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (w ramach Zestawu nr 2), ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń wykonawczych do niej nie przewidują stawki obniżonej czy też zwolnienia od podatku, w konsekwencji dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23%.(...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów