eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Zwrot samochodu w leasingu w podatku dochodowym

Zwrot samochodu w leasingu w podatku dochodowym

2017-08-30 13:13

Zwrot samochodu w leasingu w podatku dochodowym

Samochód oddany w leasing jako towar handlowy © Suwatchai - Fotolia.com

Zwrócony leasingodawcy przedmiot leasingu finansowego może stanowić jego towar handlowy. W kosztach podatkowych może on jednak rozpoznać jedynie tę część ceny zakupu, która nie została spłacona przez leasingobiorcę - potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25.08.2017 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.128.2017.1.AP.

Przeczytaj także: Opłata wstępna umowy leasingu operacyjnego rozłożona w czasie?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?


Wnioskodawca jest firmą leasingową. Zawiera umowy leasingu m.in. na samochody osobowe, samochody ciężarowe, maszyny, urządzenia itp. Część zawartych umów spełnia definicję leasingu finansowego, przy których to odpisów amortyzacyjnych od wartości przedmiotów leasingu dokonuje druga strona umowy - leasingobiorca.

W praktyce niekiedy dochodzi do rozwiązania takich umów leasingu przed czasem, na który zostały one zawarte. Wówczas to spółka przejmuje przedmiot leasingu i następnie go sprzedaje. Spółka tak odzyskanych przedmiotów leasingu nie zamierza używać w swojej firmie, w związku z czym nie wprowadza ich do środków trwałych. Traktuje je jako towary handlowe. Spółka posiada przy tym faktury zakupu od dostawców przedmiotów leasingu. Zadano pytanie, czy spółka jest uprawniona do zaliczania tych faktur w ciężar kosztów uzyskania przychodu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy i odstąpił od jego uzasadnienia prawnego. Stanowisko to było następujące:

fot. Suwatchai - Fotolia.com

Samochód oddany w leasing jako towar handlowy

Gdy leasingobiorca zwraca samochód leasingodawcy, a ten postanawia go sprzedać, uznaje go za towar handlowy. Gdy leasing był finansowy, kosztem leasingodawcy będzie cena zakupu tego pojazdu, ale nie w pełnej wysokości. Odjąć trzeba tutaj raty zapłacone przez leasingobiorcę.


„(...) Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma/będzie miała prawo do odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatkowanej na nabycie przedmiotu leasingu, pomniejszonej o kwoty uzyskane tytułem spłaty wartości początkowej tego przedmiotu przez leasingobiorcę. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888, dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów. Wynika z tego, że podstawowym warunkiem odniesienia danego wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest jego związek przyczynowo  skutkowy z przychodem. Ponadto, w doktrynie prawa podatkowego utrwalił się pogląd, że dla zakwalifikowania jako koszt uzyskania przychodów, dany wydatek musi być faktycznie poniesiony z zasobów majątkowych podatnika (tj. musi definitywnie pomniejszać ten majątek) oraz powinien być należycie udokumentowany. Należy także wskazać, że dany wydatek nie może być wyłączony z katalogu kosztów uzyskania przychodów mocą art. 16 przytoczonej ustawy.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości to, że: 
• Spółka faktycznie poniosła wydatek tytułem nabycia przedmiotu leasingu;
• wydatek ten jest należycie udokumentowany, bowiem Wnioskodawca dysponuje fakturą wystawioną na tę okoliczność przez dostawcę tego przedmiotu.

Nie powinno również budzić wątpliwości, że istnieje związek przyczynowo  skutkowy pomiędzy wydatkiem na nabycie przedmiotu leasingu, a przychodem uzyskanym przez Spółkę ze sprzedaży tego przedmiotu leasingu.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinien on odnosić w ciężar kosztów uzyskania przychodów całej kwoty wydatkowanej na nabycie przedmiotu leasingu. Zgodnie bowiem z przedstawionymi wyżej zasadami ogólnymi, wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów powinien faktycznie i definitywnie pomniejszać majątek podatnika, podczas gdy majątek Spółki uległ pomniejszeniu w wartości niższej niż cena nabycia przedmiotu leasingu. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca otrzymał częściową spłatę tej ceny od leasingobiorcy.

Należy przy tym pamiętać, że leasingobiorca dokonał już częściowej amortyzacji przedmiotu leasingu  zaliczając odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zaliczenie przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów całej kwoty wydatkowanej na nabycie przedmiotu leasingu oznaczałoby, że ten sam koszt podatkowy został rozpoznany przez dwóch różnych podatników.

Natomiast, gdyby Spółka zdecydowała się traktować przejęty przedmiot leasingu jako środek trwały, to w świetle art. 16ł ust. 6 updop  jego wartość początkową należałoby ustalić zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1ww. ustawy. Oznacza to, że w przypadku, gdy leasingodawca zdecyduje się użytkować przejęty od leasingobiorcy środek trwały, wówczas będzie uprawniony do odniesienia w koszty uzyskania przychodów, w postaci odpisów amortyzacyjnych, kwoty odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną nabycia tego środka a uzyskaną spłatą jego wartości początkowej. Jeśli w trakcie trwania okresu amortyzacji leasingodawca dokona zbycia tego środka, wówczas, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1, będzie uprawniony do odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów powyższej różnicy pomniejszonej o dotychczasowe odpisy. Jeśli leasingodawca dokona zbycia takiego środka trwałego nie dokonawszy w ogóle odpisów amortyzacyjnych, powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wspomnianą różnicę, czyli cenę nabycia tego przedmiotu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, trudno znaleźć uzasadnienie dla odmiennego traktowania podatnika, który decyduje się wykorzystać przejęty przedmiot leasingu jako środek trwały od podatnika, który od razu planuje zbycie takiego środka trwałego. Koszty uzyskania przychodów u tego drugiego podmiotu nie powinny być wyższe niż wartość początkowa przyjmowana przez pierwszy z nich.

W tych okolicznościach, zasadne wydaje się, aby kosztem uzyskania przychodów Spółki w opisanej sytuacji była cena nabycia przedmiotu leasingu pomniejszona o otrzymaną od leasingobiorcy spłatę wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższe, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka ma prawo do odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatkowanej na nabycie przedmiotu leasingu, pomniejszonej o kwoty uzyskane od leasingobiorcy tytułem spłaty wartości początkowej tego przedmiotu. (...)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: