Elektroniczny certyfikat rezydencji podatkowej: fiskus zmienia zdanie

Przeczytaj także: Ważność certyfikatu rezydencji w kopii notarialnie poświadczonej

Usługi doradcze, reklamowe, prawne, księgowe, badania rynku, zarządzania, przetwarzania danych, rozrywkowe, sportowe, opłaty licencyjne - to tylko niektóre z przykładów czynności objętych podatkiem u źródła, gdy firma korzysta z usług zagranicznych kontrahentów. Dodatkowy podatek z tego tytułu pobierany w Polsce może wynieść aż 20%. Podatek ten powinna pobrać polska firma (występująca tutaj w roli płatnika) z wynagrodzenia wypłacanego zagranicznemu usługodawcy.

Nie każdy może jednakże powołać się na dobrodziejstwa zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Otóż polskie ustawy o podatku dochodowym wymagają, iż aby krajowy przedsiębiorca mógł obniżyć podatek u źródła bądź w ogóle go nie pobrać z wynagrodzenia należnego zagranicznemu kontrahentowi zgodnie z zapisami stosownej umowy, musi dysponować jego ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej, czyli dokumentem potwierdzającym to, gdzie ten kontrahent rozlicza się ze swoich podatków.

Certyfikat rezydencji coraz częściej można uzyskać nie tylko w wersji papierowej ale i w elektronicznej. Niektóre państwa wystawiają przy tym certyfikaty tylko papierowe bądź tylko elektroniczne. Czy polskie organy podatkowe akceptują obie te formy?

Taki problem miała spółka, która współpracowała z zagranicznymi kontrahentami, których państwo wystawiało zarówno certyfikaty papierowe jak i elektroniczne. Wystąpiła zatem z pytaniem do fiskusa, czy ten zaakceptuje obie formy dokumentu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26.08.2017 r. nr ILPB3/4510-1-281/16-4/ŁM uznał, że zgodnie z art. 190 Ordynacji podatkowej „(...) dokumentem urzędowym jest dokument spełniający łącznie następujące przesłanki: został określony w formie określonej przepisami prawa oraz sporządziły go powołane organy władzy publicznej lub inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wystawiania. Dokument urzędowy musi być zatem sporządzony w zakresie działania organu, od którego pochodzi, przy czym polski prawodawca nie uzależnia uznania danego dowodu za dokument urzędowy w zależności od kraju z jakiego pochodzi. We wskazanym przepisie chodzi zatem o wszelkie dokumenty urzędowe, które spełniają warunki przewidziane w przepisie. Niewątpliwe, dokumentem urzędowym jest certyfikat rezydencji.

(...) dokumentem urzędowym jest dokument spełniający łącznie następujące przesłanki: został określony w formie określonej przepisami prawa oraz sporządziły go powołane organy władzy publicznej lub inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wystawiania. Dokument urzędowy musi być zatem sporządzony w zakresie działania organu, od którego pochodzi, przy czym polski prawodawca nie uzależnia uznania danego dowodu za dokument urzędowy w zależności od kraju z jakiego pochodzi. We wskazanym przepisie chodzi zatem o wszelkie dokumenty urzędowe, które spełniają warunki przewidziane w przepisie. Niewątpliwe, dokumentem urzędowym jest certyfikat rezydencji.(...)

Należy podkreślić, że w przypadku, kiedy jedyną możliwością otrzymania certyfikatu rezydencji podatnika jest pobranie go i/lub wydrukowanie danego dokumentu, po uprzednim podaniu danych identyfikujących podatnika, z oficjalnej strony internetowej właściwego urzędu, dokument taki można uznać, jako spełniający wymogi formalne przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, pozyskanie certyfikatu rezydencji w postaci elektronicznej, w sytuacji gdy jest też możliwe pozyskanie go w wersji papierowej nie stanowi podstawy do zastosowania regulacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechania poboru podatku.(...)”

Interpretacją z dnia 26.06.2017 r. nr DPP7.8221.33.2017.GFQV Szef Krajowej Administracji Skarbowej zmienił jednak powyższe rozstrzygnięcie.

Powołując się na przepisy Ordynacji podatkowej (art. 194) organ uznał, że dokumentem urzędowym jest taki certyfikat rezydencji, który został sporządzony w formie przewidzianej przepisami prawa danego państwa przez powołany do tego organ.

Stąd gdy zgodnie z prawem danego państwa istnieje możliwość uzyskania certyfikatu rezydencji podatkowej zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej, zaś obie formy są wydawane przez właściwy organ podatkowy danego państwa i mają status równorzędny w świetle prawa tego państwa, to płatnik będzie upoważniony do uznania takiego certyfikatu rezydencji w którejkolwiek z tych form. Taki certyfikat rezydencji w formie elektronicznej będzie podstawą dla płatnika do zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.