eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Koszty aportu przedsiębiorstwa a koszty podatkowe

Koszty aportu przedsiębiorstwa a koszty podatkowe

2018-08-18 08:34

Koszty aportu przedsiębiorstwa a koszty podatkowe

Wydatki związane z aportem firmy są kosztem uzyskania przychodu © Rostislav Sedlacek - Fotolia.com

Ponoszone przez przedsiębiorcę wydatki związane z wniesieniem jego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów. Podobnie jest z wydatkami ponoszonymi przez samą spółkę – uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14.08.2018 r. nr 0115-KDIT3.4011.315.2018.1.PSZ.

Przeczytaj także: Aport przedsiębiorstwa z kredytem a koszty firmy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?


Wnioskodawczyni prowadzi firmę na własne nazwisko oraz jest komandytariuszem w spółce komandytowej. Obie firmy prowadzą tożsame działalności. Wnioskodawczyni planuje wniesienie swojego przedsiębiorstw w formie wkładu niepieniężnego do tej spółki. Wniesiony zostanie zespół składników majątkowych i niemajątkowych przeznaczonych do prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej z wyłączeniem jednej z nieruchomości, wraz z budynkiem oraz wszystkimi innymi ruchomościami na trwale związanymi z ową nieruchomością. Przeniesione zostaną też zobowiązania jej firmy oraz przejęci pracownicy w rozumieniu art. 23[1] Kodeksu pracy.

Spółka będzie kontynuowała działalność gospodarczą wnoszonego przedsiębiorstwa w niezmienionej formie.

Przedsięwzięcie to wymaga poniesienia określonych kosztów (zarówno przez wnioskodawczynię jak i spółkę komandytową). Są to m.in. wydatki na doradztwo prawno-sądowe, rejestracyjne, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne, sądowe itd.

Wniesienie aportem przedsiębiorstwa ma pozwolić prowadzić spółce komandytowej działalność w szerszym zakresie, a co za tym idzie zgodnie z założeniami powinno mieć wpływ na zwiększenie przychodów uzyskiwanych przez wnioskodawczynię (jako wspólnika Spółki komandytowej). Poniesienie ww. wydatków zostanie właściwie udokumentowane i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji podatkowej wnioskodawczyni i spółki komandytowej.

Wnioskodawczyni zadała pytanie, czy wydatki związane z wniesieniem aportu stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu zarówno po jej stronie jak i stronie spółki komandytowej? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

fot. Rostislav Sedlacek - Fotolia.com

Wydatki związane z aportem firmy są kosztem uzyskania przychodu

Wniesienie swojego przedsiębiorstwa do spółki osobowej skutkuje zwiększeniem źródeł finansowania działalności gospodarczej. W efekcie ponoszone z tą czynnością koszty wykazują związek z działalnością gospodarczą i mogą być zaliczone do kosztów podatkowych wnoszącego aport. Koszty związane z otrzymaniem aportu rozliczy też sama spółka.


„(…) W myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm.) przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Z kolei, według art. 102 K.s.h., spółka komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na gruncie przepisów prawa podatkowego dochody spółki komandytowej nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Według art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (ust. 2 pkt 1).

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu” zawarte w uprzednio cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, iż poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, w szczególności przychodu, a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo, np. osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od obiektywnej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Ponadto, tak określony koszt uzyskania przychodu nie może znajdować się w katalogu wydatków podlegających wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonym w art. 23 powołanej ustawy.

Zauważyć należy, iż koszty uzyskania przychodów można podzielić na bezpośrednie oraz pośrednie. Bezpośrednie koszty uzyskania przychodów związane są z konkretnym przychodem, natomiast koszty pośrednie są to koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z danym przychodem, jednakże ich poniesienie musi mieć związek z prowadzoną działalnością, w szczególności ich celem powinno być zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni zamierza wnieść do spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem, wkład w postaci przedsiębiorstwa.

Odnosząc zanalizowane przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wydatki wymienione w przedmiotowym wniosku, poniesione przez Wnioskodawczynię, w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej, w związku z wniesieniem jej przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, bezspornie zostaną poniesione w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, bowiem wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej skutkuje m.in. zwiększeniem źródeł finansowania działalności gospodarczej (źródeł przychodów). W konsekwencji będą mogły zostać w całości zaliczone przez Wnioskodawczynię, do kosztów uzyskania przychodów, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Również wydatki poniesione przez spółkę komandytową w związku z wniesieniem do niej przedsiębiorstwa osoby fizycznej (komandytariusza) spełniają warunek celowości, wynikający z cyt. art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą zatem mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie. Koszty te będą przypisywane Wnioskodawczyni, będącej wspólnikiem spółki komandytowej proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku w spółce komandytowej, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy.(…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: