Samochód firmowy do celów prywatnych pracownika a PIT

Przeczytaj także: Podatek u pracownika gdy na urlop służbowym samochodem

Art. 12. ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się nie tylko otrzymane wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, ale wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W art. 12 ust. 2 ustawy o PIT zawarto informacje wskazujące, że wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy. Jeżeli usługi te nie wchodzą w zakres działania pracodawcy, to (zgodnie z art. 12 ust 3) należy stosować przepisy art. 11 ust. 2 – 2b.

Powołane wyżej przepisy natomiast wskazują, że wartość pieniężną świadczeń w naturze (z wyjątkiem tych, o których mowa w art. 12 ust 2) określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli z kolei świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych wyżej, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Jak zatem wynika z powyższych przepisów – bezpłatne wypożyczenie samochodu służbowego jest dla niego przychodem ze stosunku pracy. Jego wartość należy ustalić na podstawie przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców, jeżeli pracodawca zajmuje się wynajmowaniem samochodów. W przeciwnym razie wartość tę należy ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług najmu samochodów przez inne firmy tym się trudniące.

Tak obliczony przychód należy doliczyć do pozostałych przychodów pracownika, odprowadzić od niego należną zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.