Samochód służbowy: dojazdy do pracy a podatek PIT

Przeczytaj także: Samochód służbowy w garażu pracownika?

Koszty uzyskania przychodu pracownika

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej w 2008 r.:

• wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1 335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
• nie mogą przekroczyć łącznie 2 002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
• wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1 668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
• nie mogą przekroczyć łącznie 2 502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Jak zatem wynika z powyższego, ustawodawca nie uzależnia kosztów uzyskania przychodów z tytułu umowy o pracę od środka transportu, którym dostaje się on od pracy. Warunkiem stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów jest natomiast miejsce zamieszkania pracownika oraz miejsce zakładu pracy. Jeżeli są to dwie różne miejscowości oraz pracownik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę – płatnik może stosować podwyższone koszty uzyskania przychodu.

Przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem nieodpłatne korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego w celach prywatnych (jakim są np. dojazdy do i z pracy) wpływa na wysokość osiągniętego przez niego przychodu podlegającego opodatkowaniu. Przychód taki należy doliczyć do pozostałych przychodów pracownika i od ich łącznej wysokości płatnik powinien naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Zasady w zakresie ustalania wartości pieniężnej nieodpłatnych świadczeń zostały określone w art. 11 ust. 2 i 2a ustawy. Zgodnie z tymi przepisami, w omawianym wyżej przypadku, wartość świadczenia na rzecz pracownika ustala się na podstawie cen stosowanych przez zakład pracy wobec innych odbiorców przy świadczeniu tego typu usług (gdy działalność pracodawcy obejmuje wynajem samochodów) lub na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu tego typu usług przez inne firmy (gdy działalność pracodawcy nie obejmuje wynajmu samochodów).

Reasumując zatem wykorzystywanie przez pracownika samochodu służbowego na dojazdy do i z pracy nie ma wpływu na wysokość przysługujących mu kosztów uzyskania przychodów. Wpływa natomiast na wysokość uzyskanych przez pracownika przychodów podlegających opodatkowaniu. Warto w tym miejscu wspomnieć, że przychód taki by nie wystąpił w sytuacji, gdy pracownik korzystałby z takiego samochodu odpłatnie. Pamiętać jednak należy, iż w sytuacji, gdy odpłatność ta byłaby niższa od cen rynkowych, pracownik uzyska przychód z tytułu częściowo odpłatnego świadczenia. Jego wysokość będzie z kolei równa różnicy pomiędzy wartością świadczenia ustaloną wg zasad wyżej podanych, a odpłatnością którą ponosi z tego tytułu pracownik (art. 11 ust. 2b ustawy o PIT).