Uproszczona forma wpłacania zaliczki na podatek

Przeczytaj także: PIT: uproszczone zaliczki a ubezpieczenie zdrowotne

Przykład

Spółka z. o.o. postanowiła od 2008 roku opłacać zaliczki na podatek dochodowy w uproszczonej formie. Jej rok podatkowy jest taki sam jak rok kalendarzowy. W 2006 roku wykazała podatek należny w wysokości 120 000 zł.

Miesięczne zaliczki w roku 2008 wyniosą zatem: 120 000 zł x 1/12 = 10 000 zł

Jeżeli jednak rok 2006 spółki trwał 10 miesięcy (np. z powodu rozpoczęcia działalności w marcu 2006 r.), to zaliczka na podatek kształtowałaby się w wysokości: 120 000 x 1/10 = 12 000 zł.

Zaliczki uproszczone mają swoje zalety

Wprowadzona metoda jest niewątpliwie korzystna dla podatników. Przede wszystkim mogą oni zaplanować wysokość zobowiązania w podatku dochodowym płatnego w danym roku podatkowym. Będą to zawsze równe (bądź prawie równe) wpłaty (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi korekt zeznań rocznych, na podstawie których podatnicy ustalają wysokość tych zaliczek).

Dodajmy, że Ordynacja podatkowa jako zaległość podatkową traktuje także nie wpłacenie w terminie albo wpłacenie w niższej wysokości zaliczki na podatek dochodowy. Na tej podstawie organy podatkowe i skarbowe mogą u podatnika wszczynać postępowania kontrolne i skarbowe w trakcie roku podatkowego i w sytuacji, gdy obliczą zaliczki w wysokości wyższej niż te, które podatnik wpłacił do fiskusa – obliczają m.in. należne odsetki za zwłokę. W przypadku formy uproszczonej wpłacania zaliczek powyższe nie ma miejsca. Są one bowiem wpłacane w określonej z góry wysokości bez względu na to, jaki dochód podatnik osiąga w danym roku podatkowym. Całość jest korygowana w zeznaniu rocznym.

Forma ta jest także korzystna dla podatników, którzy przewidują, że ich dochód w danym roku znacznie wzrośnie. Jak bowiem wskazano w poprzednim akapicie – obecne dochody podatkowe nie mają wpływu na wysokość zaliczek wpłacanych w ciągu roku. Tym samym przez pewien czas (aż do upływu terminu złożenia zeznania rocznego) mogą gospodarować środkami finansowymi, które w przypadku zwykłego wpłacania zaliczek musieliby przekazać na konto urzędu skarbowego w trakcie roku.

Metoda ta wydaje się być korzystna także z uwagi na konsekwencje korekt zapisów w ewidencjach księgowych, a co za tym idzie i dochodu podlegającego opodatkowaniu. Oczywiście podatnicy takie korekty w swoich księgach dokonywać muszą lecz informacja taka nie wypływa poza przedsiębiorstwo do organów podatkowych (oczywiście w zakresie podatku dochodowego). Korekty te nie mają bowiem tutaj wpływu na wysokość zaliczek na podatek dochodowy wpłacanych do urzędu.