Lokaty bankowe w walutach obcych: wycena

Przeczytaj także: PKO BP i Pekao SA podzielą rynek kont

Zasady ewidencji i przeliczania na złote polskie operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych reguluje art. 30 uor. Z uwagi na to, że firma nie posiada bieżącego rachunku walutowego, wycena lokaty będzie następująca:

1. Na dzień założenia lokaty

Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze dotyczące sprzedaży lub kupna walut ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia po kursie kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta jednostka (art. 30 ust. 2 pkt 1 uor). Firma nie posiada bieżącego rachunku walutowego, a w celu założenia lokaty zakupiła waluty w banku, dlatego też do wyceny lokaty na dzień założenia należy zastosować kurs sprzedaży, stosowany przez bank, w którym zakupiła walutę.

2. Na dzień bilansowy

Nie rzadziej niż na dzień bilansowy wyrażone w walutach obcych składniki aktywów i pasywów wycenia się po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez NBP (art. 30 ust. 1 uor). Przychody lub koszty finansowe z wyceny lokaty wynikające z różnic kursowych ustalonych na dzień bilansowy w celu ustalenia wyniku finansowego firmy nie stanowią przychodu dla celów podatku dochodowego (lub kosztu uzyskania przychodu). Różnice kursowe wpływają na wynik do opodatkowania w chwili ich realizacji, czyli w dniu zamknięcia lokaty.

3. Na dzień zamknięcia lokaty

W dniu upływu terminu lokaty na rachunek bankowy firmy wpłynęły środki pieniężne, które powinny być wycenione według kursu kupna banku, z którego usług ona korzysta. Środki te należy przenieść z rachunku walutowego (lokaty) na rachunek bieżący firmy.

„Poradnik Finansowo-Księgowy” podpowiada, jak zyskać 100% pewności, że właściwie interpretuje się przepisy, poprawnie rozlicza finanse firmy, bezbłędnie prowadzi ewidencję księgową.