Podróż służbowa zleceniobiorcy a przychody podatkowe

Przeczytaj także: Kiedy usługi noclegowe przychodem z podatkiem u pracownika?

Katalog zwolnień podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych znajduje się w art. 21 tejże ustawy. Reguluje on m.in. zwolnienia w zakresie wypłacanych diet czy kosztów podróży służbowych, w tym m.in. dla zleceniobiorców. Stosowny przepis znalazł się w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Podane wyżej przepisy wydane przez właściwego ministra, to:

• rozporządzenie Ministra Pracy oraz Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. nr 236 poz. 1991)
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. nr 236 poz. 1990).

Pamiętać jednak należy, iż aby zwolnienie takie miało zastosowanie, musimy mieć do czynienia z podróżą służbową, czyli wyjazdem poza miejsce zamieszkania zleceniobiorcy (nie obejmuje ono jazd lokalnych).

Wolne od podatku są oczywiście jedynie kwoty mieszczące się w limitach wymienionych w powyższych rozporządzeniach. Warto także dodać, iż ze zwolnienia korzystają także należności wypłacane zleceniobiorcy za wykorzystywanie do takich podróży własnego samochodu, o czym stanowią powyższe rozporządzenia. Stosowne limity zostały natomiast (w tym zakresie) określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. nr 27 poz. 271). Chodzi tutaj oczywiście o limity wynikające z przemnożenia ilości przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu pojazdu określonego w tym rozporządzeniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera jeszcze jeden warunek, który musi zostać spełniony, aby wypłacone należności były zwolnione z tego podatku. Otóż zgodnie z art. 21 ust. 13 tejże ustawy otrzymane świadczenia są wolne od podatku, jeżeli nie zostały zaliczone przez zleceniobiorcę do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały poniesione przez zleceniodawcę w celu osiągnięcia przychodów.

Warunki zwrotu powyższych kosztów powinny się ponadto znaleźć umowie zlecenia zawartej pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą.