Prywatny najem: skala podatkowa czy ryczałt?

Przeczytaj także: Najem a prowadzona działalność gospodarcza

Ustawodawca nie narzuca formy opodatkowania. Możliwe są więc dwa wyjścia: opodatkowanie dochodów z najmu na zasadzie skali podatkowej, bądź na zasadzie ryczałtu. Ostateczny wybór należy do podatnika, który, podejmując decyzję, powinien wziąć pod uwagę wysokość uzyskiwanych przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) kwalifikuje najem jako źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT). Podstawową możliwością jest więc opodatkowanie przychodów z wynajmowanego mieszkania według skali podatkowej.

Małżonkowie uzyskujący dochody z najmu mieszkania, które stanowi wspólność majątkową, opodatkowują je wspólnie w równych częściach, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich (art. 8 ust. 3 ustawy o PIT).

Podatnicy są zobowiązani do złożenia takiego oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymali pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy (art. 8 ust. 4 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 6 pkt 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej ustawa), przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze mogą również podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Podatnik może skorzystać z tego rodzaju opodatkowania, o ile złoży pisemne oświadczenie o wyborze tej formy naczelnikowi urzędu skarbowemu, właściwemu według miejsca zamieszkania, nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego. W przypadku podatnika, rozpoczynającego najem w ciągu roku- do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9 ust. 1 ustawy).

Stawka podatku zryczałtowanego wynosi 8,5 proc- do kwoty stanowiącej równowartość 4000 euro, a od nadwyżki ponad tę kwotę- 20 proc. (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy).

Jeżeli przychody z najmu osiągane są przez małżonków, kwota wymieniona powyżej dotyczy łącznie obojga małżonków (art. 12 ust. 11 ustawy). Ponadto, zdaniem organów podatkowych (np. interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 17 listopada 2004 r., nr BI/005-0781/04), jeden limit przysługuje również w sytuacji, gdy wynajmują oni własne mieszkania, których nie obejmuje wspólnota majątkowa.

Do pobrania: