Wydatki na kształcenie przedsiębiorcy a koszty podatkowe

Przeczytaj także: Kursy językowe jako koszt uzyskania przychodu

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania wydatków są wszelkie wydatki ponoszone w celu osiągania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 23 natomiast nigdzie nie zabrania uznać za koszty podatkowe wydatki ponoszone przez przedsiębiorcę na podnoszenie jego kwalifikacji.

Ustawa nie wskazuje, aby poniesiony wydatek przełożył się bezpośrednio na konkretny przychód. Jak wskazał NSA w wyroku z 13 maja 1998 r. (sygn. akt SA/Sz 1354/97): koszty poniesione przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, a nie niezbędności i rezultatu, jakie przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Poniesiony wydatek musi być racjonalny i uzasadniony ekonomicznie. Nie ma zatem przeszkód, aby przedsiębiorca zafundował sobie kurs, szkolenie, czy nawet studia poszerzające jego wiedzę, które będą mu przydatne w prowadzonej firmie. Co istotne, do kosztów podatkowych zalicza wtedy nie tylko opłatę za kurs czy szkolenie, ale także inne koszty jemu towarzyszące, takie jak np. dojazdy na zajęcia.

Przykład. Pani Maria prowadzi biuro rachunkowe. Zapisała się na szkolenie, które omawia zmiany podatkach, które wejdą w najbliższym czasie. Szkolenie to odbywa się w innej miejscowości. Do kosztów podatkowych zaliczy ona nie tylko opłatę za szkolenie, ale także wydatki poniesione na niezbędne przejazdy.

Dosyć prosto klasyfikuje się wydatki na kursy czy szkolenia, które poszerzają wiedzę przedsiębiorcy w profilu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sytuacja jest bardziej skomplikowana, gdy przedsiębiorca zdobywa wiedzę bardziej ogólną. Wtedy bowiem organy podatkowe mogą uznać, że wydatek ten nie dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej tylko potrzeb osobistych podatnika. Nie jest jednak tak zawsze. Jeżeli bowiem podatnik wykaże związek pomiędzy tym wydatkiem a prowadzoną działalnością gospodarczą, do kosztów firmy będzie mógł go zaliczyć.

Korzystając z powyższego przykładu załóżmy, że pani Maria wybrała się na kurs językowy. W prowadzonej działalności nie jest on jej raczej potrzebny, dlatego trudno będzie jej zaliczyć go do kosztów firmy. Jeżeli jednak świadczy swoje usługi także na rzecz podmiotów zagranicznych, to jest on jak najbardziej racjonalny i związany z prowadzoną działalnością, a tym samym do kosztów zaliczyć go można.

Powyższe potwierdziła np. Izba Skarbowa w Bydgoszczy w wydanej decyzji z dnia 12.01.2007 r. nr PB2/4117-SIP-17/06. W rozpatrywanej sprawie podatnik wskazał, że prowadzi aptekę, a znajomość języka angielskiego jest mu niezbędna w celu przekazywania pełnych informacji o lekach. Izba uznała, że nauka języka w tej sytuacji jest jak najbardziej uzasadniona i wydatki z nią związane można uznać za koszty prowadzonej działalności gospodarczej. W decyzji czytamy „(…) W sytuacji, gdy wydatki związane z nauką języka angielskiego zmierzają i mogą wpłynąć na zwiększenie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej a nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że będą stanowiły koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.(…)”

Dużo większe problemy sprawiają wydatki na kształcenia, które umożliwiają poszerzenie zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Tutaj do każdej sytuacji należy podchodzić indywidualnie, ale organy podatkowe w większości przychylają się do uznania takich wydatków za koszty firmy. Nie oznacza to jednak reguły. Przykładowo Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle w postanowieniu z dnia 26.04.2006 r. nr PD-415/15/06 wskazał: „(…) Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których bezpośrednim celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. (...) aby poniesiony wydatek uznać można było za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć pomiędzy jego poniesieniem a przychodem związek przyczynowo-skutkowy.

Z przedstawionego przez pana stanu faktycznego wynika, iż obecnie prowadzi pan działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego kwiatami, roślinami oraz innymi artykułami i jedynie ma pan zamiar w przyszłości, po odbyciu cyklu szkoleń, wykonywać usługi w zakresie wyceny nieruchomości. Biorąc więc pod uwagę, iż w opisanym stanie rzeczy nie zachodzi związek pomiędzy wskazanymi przez pana wydatkami a prowadzoną działalnością gospodarczą, uznano, iż wydatki powyższe nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu.(…)”