Podatek od nieruchomości: dom letniskowy a mieszkalny

Przeczytaj także: Ważny dla posiadaczy budynków wyrok WSA ws. opodatkowania nieruchomości mieszkalnych

Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach („WSA”) po rozpoznaniu na rozprawie 17 lutego 2009 r. skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego („SKO”) w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 843/08.

Decyzja wójta została utrzymana w mocy przez SKO, która określała wysokość zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości zabudowanej domkiem letniskowym i garażem, przyjmując stawkę do opodatkowania budynków letniskowych. Podatnicy odwołali się od decyzji pierwszoinstancyjnej i wnieśli o zmianę ustalonego od budynku letniskowego podatku poprzez zastosowanie niższej stawki podatkowej, określonej dla budynków mieszkalnych. SKO stwierdziło jednak, że z załączonych do akt sprawy dokumentów wynika że w/w budynek został wybudowany i zgłoszony do użytkowania jako budynek letniskowy, o czym świadczy m.in. pozwolenie na budowę. Organ powołał się jednocześnie na przepisy prawa budowlanego, zgodnie z którymi o tym czy dany budynek jest mieszkalny decydują zapisy zawarte w pozwoleniu na budowę i dopiero uzyskanie decyzji o zmianie przeznaczenia budynku z letniskowego na budynek mieszkalny pozwoliłoby na opodatkowanie go według stawek właściwych dla budynków mieszkalnych. Decyzja ta została zaskarżona do WSA w Gliwicach.

Skarga jest uzasadniona zgodnie z poglądem przedstawionym przez WSA, gdyż kwestia przeznaczenia przedmiotowego budynku na zaspokojenie potrzeb (mieszkaniowych czy tylko rekreacyjnych) skarżących nie została w ogóle sprawdzona i wyjaśniona w toku postępowania podatkowego, co WSA uznał za niedopuszczalne.

Podatnicy wskazali natomiast, że wybudowany przez nich dom jest faktycznie całorocznym domem mieszkalnym z uwagi choćby na fakt stałego w nim zamieszkiwania, zameldowania oraz ponoszenia całorocznych opłat z tytułu zużycia gazu, wody, energii elektrycznej, wywozu nieczystości i opłat telefonicznych.

Problem zaliczenia domu jako mieszkalnego, a nie letniskowego, jest istotny, ponieważ stawki podatku od nieruchomości są zróżnicowane i zależą m.in. od sposobu korzystania z nich. W ramach tego zróżnicowania zostały wyodrębnione takie kategorie jak:

• budynki mieszkalne, dla których przewidziano preferencyjną (najniższą) stawkę podatkową, ponieważ ich celem jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, jako podstawowych potrzeb bytowych ludzi,
• budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i zajętych na określone rodzaje działalności gospodarczej,
• budynki nie mieszczące się w ww. kategoriach, określone jako „budynki pozostałe”.

Zdaniem WSA, co potwierdza również wcześniejsze orzecznictwo, o zaliczeniu budynku letniskowego do kategorii budynków mieszkalnych decyduje kryterium zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych właściciela i osób mu bliskich.