eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiPorady podatkowe › Usługi na ruchomym majątku rzeczowym a rozliczenie VAT

Usługi na ruchomym majątku rzeczowym a rozliczenie VAT

2009-07-24 11:55

Polscy podatnicy VAT świadczący usługi na ruchomym majątku rzeczowym należącym do kontrahentów unijnych nie muszą czynności tych opodatkowywać w kraju. Aby jednak to było możliwe, konieczne jest prawidłowe udokumentowanie takich transakcji oraz wywiezienie towaru, na którym były świadczone te usługi, poza terytorium kraju.

Przeczytaj także: Rozliczenie usług elektronicznych w podatku dochodowym i VAT

Jak wskazuje art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d) ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem ich świadczenia jest z reguły miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone.

Od powyższego ustawodawca przewidział jednak kilka wyjątków. Jeden z nich, określony w art. 28 ust. 7 ustawy mówi, że w przypadku usług, o których mowa wyżej, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Z sytuacją taką będziemy mieć do czynienia przykładowo wtedy, gdy kontrahent unijny powierza kontrahentowi polskiemu swoje materiały w celu ich przerobienia, przetworzenia itd. (jednocześnie wysyłając je do niego). Obowiązek rozliczenia podatku z tytułu tych usług będzie spoczywać tutaj na kontrahencie unijnym. Polski przedsiębiorca wystawi mu fakturę za wykonane usługi, w której to wskaże, iż w Polsce nie podlegają one opodatkowaniu.

Aby jednak z takiej preferencji skorzystać, konieczne jest spełnienie dodatkowych warunków. Pierwszy z nich został już podany wyżej. Otóż kontrahent unijny musi podać swój NIP unijny polskiemu przedsiębiorcy. Drugi z warunków, to wymóg wywiezienia tych towarów z terytorium kraju, na którym usługi te zostały wykonane, w terminie 90 dni od wykonania tych usług (czyli np. w przypadku gdy kontrahent z Niemiec wysyła do Polski towary, aby tutaj przedsiębiorca poddał je obróbce, po wykonaniu tych usług muszą one zostać wywiezione z terytorium Polski w terminie 90 dni od zakończenia tej obróbki).

Przepisy nic nie mówią o tym, jakie dokumenty mają potwierdzać fakt wywiezienia towarów, na których usługi były świadczone. W związku z tym należy uznać, iż mogą to być dowolne dokumenty wywóz ten potwierdzające, czyli np.: dokumenty przewozowe od przewoźnika dokonującego wywozu towarów, z których to taka informacja będzie wynikała, czy też korespondencja z nabywcą w tym zakresie jak również każdy inny dokument.

Dodajmy także, iż w art. 109 ust. 9 ustawy prawodawca zobowiązał podatników również do prowadzenia ewidencji otrzymywanych towarów zawierających w szczególności datę ich otrzymania, dane pozwalające na identyfikację towarów oraz datę wydania towaru po wykonaniu usług.

Przeczytaj także

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: