Przekazanie towarów na cele osobiste a podatek VAT

Przeczytaj także: Nieodpłatne przekazanie towarów a podatek VAT

Przyjrzyjmy się następującej sytuacji: Przedsiębiorca w 2007 r. zakupił za kwotę 90 000 zł netto samochód ciężarowy, który stał się środkiem trwałym jego firmy. VAT od tego zakupu został odliczony w pełnej wysokości (19 800 zł). Obecnie zamierza go przekazać na swoje potrzeby osobiste. Jak w takiej sytuacji rozliczyć podatek VAT?

Jak wskazuje art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się m.in. przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym m.in. ich przekazanie lub zużycie na cele osobiste podatnika, jeżeli przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W naszym przypadku podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu. Tym samym przytoczony przepis należy tutaj zastosować. Pojawia się jednak wątpliwość, jaka powinna być tutaj podstawa opodatkowania i wysokość podatku należnego.

Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w art. 29 ust. 10 ustawy. Przepis ten wskazuje, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Warto w tym miejscu dodać, iż podczas ostatniej dużej nowelizacji ustawy o VAT (grudzień 2008 r.) przepis ten został zmodyfikowany, z korzyścią dla podatników. Otóż doprecyzowano w nim, iż podstawą opodatkowania jest tutaj cena nabycia netto (wcześniej nie wynikało to bezpośrednio z przepisu) oraz użyto liczby mnogiej zawartego w końcowej części przepisu słowa „określony” (czyli obecnie „określone”).

Zgodnie zatem z obecnie obowiązującym brzmieniem art. 29 ust. 10 ustawy, podstawą opodatkowania w przypadku przekazania towarów na cele osobiste podatnika, jest cena nabycia tego towaru określona w momencie jego dostawy, czyli przekazania na cele osobiste. Co za tym idzie, jest nią cena nabycia, ale skorygowana na dzień, w którym towary zostaną przekazane na cele osobiste podatnika, czyli de facto ich wartość rynkowa (wcześniej konieczne było przyjmowanie ceny historycznej, która nie odzwierciedlała bieżącej wartości tego towaru, jedynie w przypadku kosztu wytworzenia można było przyjąć wartość bieżącą).

W naszym przykładzie przedsiębiorca powinien zatem ustalić wartość rynkową samochodu na dzień jego przekazania na własne cele osobiste. Jeżeli przykładowo wartość ta wynosi 70 000 zł netto, to od tej kwoty powinien on naliczyć należny podatek VAT. Podatku tego nie należy naliczać od historycznej ceny nabycia samochodu (czyli 90 000 zł). Przekazanie samochodu podatnik powinien udokumentować fakturą wewnętrzną.