Środki trwałe: dotacja a amortyzacja

Przeczytaj także: Usługi od podmiotów powiązanych w wartości początkowej budynku

Odpowiedź
Amortyzacja to prawny wyraz zużycia obiektów majątkowych, których wartość nabycia nie zostaje zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Funkcją amortyzacji jest rozłożenie w czasie kosztu poniesionego przez podatnika przez okres dłuższy niż rok podatkowy. Zgodnie z ustawami o podatku dochodowym amortyzacji podlegają, co do zasady:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu, a także,
• inne przedmioty.

Trzeba zaznaczyć, iż amortyzowane składniki majątku muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika. Mogą być nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, jednak konieczne jest, aby były kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania. Przewidywany okres używania nie może być krótszy niż rok, a przedmioty te muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub też oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Ważne
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie lub wytworzenie, zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Refundacja wydatków a koszty
Zgodnie z procedurą większości programów pomocowych wypłata dofinansowania następuje w terminie kilku miesięcy po dokonaniu zakupu środka trwałego z własnych funduszy. Do tego czasu przedsiębiorcy wprowadzają nabyte środki trwałe do ewidencji i dokonują odpisów amortyzacyjnych.

Przepisy nie wskazują, czy podatnik, który rozpoczął już dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od nabytych lub wytworzonych środków trwałych, a następnie uzyskał dotację, powinien wcześniej dokonane odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów proporcjonalnie z kosztów tych wyłączyć (np. w drodze korekty zeznania podatkowego), czy też takie niezaliczanie do kosztów dotyczy tych odpisów amortyzacyjnych, które będą dokonywane już po uzyskaniu wyżej wspomnianego zwrotu wydatków. Zdecydowana większość organów podatkowych prezentuje stanowisko, że fakt otrzymania refundacji wydatków na zakup środka trwałego nie wpływa na wielkość wartości początkowej ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazanych w ewidencji środków trwałych. Ich zdaniem podatnik powinien wyodrębnić z odpisów amortyzacyjnych taką część, która będzie równa kwotowo otrzymanej refundacji. Ta wyodrębniona część odpisów nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Prawidłową formą będzie tu równomierne zmniejszanie odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów.