Ulga rehabilitacyjna: przejazdy na zabiegi

Przeczytaj także: Podatek liniowy: nawet zawieszona firma wyłącza preferencyjne opodatkowanie

Powyższą możliwość daje tzw. ulga rehabilitacyjna, z której mogą skorzystać osoby posiadające wymagane przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej udpof) orzeczenie o niepełnosprawności bądź podatnicy mający (w myśl przepisów updof) na utrzymaniu takie osoby. Znaczenia ma tutaj to, czy taka osoba (czy też podatnik mający taką osobę na utrzymaniu) jest właścicielem (względnie współwłaścicielem) danego środka transportu oraz jego rodzaj.

Otóż odliczanie wydatków z tytułu dojazdu na niezbędne zabiegi osób niepełnosprawnych zostało określone przez ustawodawcę w art. 26 ust. 7 pkt 13 i 14 udpof. Drugi z nich mówi, że odliczeniu podlegają wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Jak łatwo zauważyć, przytoczony przepis dotyczy samochodu należącego (przynajmniej w części) do osoby niepełnosprawnej (bądź podatnika mającego na utrzymaniu taką osobę). Co istotne, w ramach tego odliczenia podatnik nie musi okazywać się dowodami faktycznie poniesionymi na używanie takiego samochodu w celu dojazdu na niezbędne zabiegi (np. faktury za paliwo, wymiany części itd.). Wskazuje na to art. 26 ust. 7c updof. Nie mniej warto zadbać o posiadanie dowodów potwierdzających wykorzystywanie danego pojazdu w takim celu (przede wszystkim dokumentacja medyczna, z której będzie wynikał udział w zabiegach). Na żądanie organów podatkowych czy też kontroli skarbowej podatnik jest bowiem zobowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.

W omawianej regulacji ustawodawca określił jednak górny limit odliczenia oraz rodzaj pojazdu, który musi być samochodem osobowym w myśl przepisów updof. Co za tym idzie przepis ten nie daje prawa do odliczenia wydatków z tytułu używania do niezbędnych przejazdów na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne innych pojazdów należących do osoby niepełnosprawnej (podatnika mającego na utrzymaniu taką osobę).

Ponadto odliczeniu podlegają także wydatki na odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (art. 26 ust. 7 pkt 13 updof):
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a

W tym przepisie ustawodawca co do zasady nie określił rodzaju środka transportu (poza wymienioną w lit. a) karetką transportu sanitarnego). Nie ma także limitu kwotowego odliczenia. Ważne jednak jest to, że taki przejazd musi mieć charakter odpłaty. Ponadto tutaj wysokość odliczenia ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających poniesienie wydatków na odpłatny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Nie jest zatem wystarczająca sama dokumentacja potwierdzająca odbycie takich zabiegów.