Ulga abolicyjna = mniejszy podatek dochodowy

Przeczytaj także: Zeznania roczne 2010: ulga abolicyjna

Z rodzimym fiskusem muszą rozliczyć się wszyscy ci, którzy mają miejsce zamieszkania w Polsce, bez względu na kraj, w którym zarabiali pieniądze – jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy. W jaki jednak sposób określa się miejsce zamieszkania w Polsce? Ustawa o podatku dochodowym mówi, że dotyczy to osób, które mają w naszym kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Wystarczy więc spełnić jeden z powyższych warunków, aby zostać uznanym za rezydenta polskiego. Jeśli zatem podatnik wyjeżdża za granicę w celach zarobkowych i przebywa tam dłużej niż 183 dni w roku, ale jednocześnie ma w Polsce rodzinę i dom, zobowiązany jest rozliczyć zagraniczne dochody przed polskim fiskusem.

Wszystko zależy więc od umowy
W umowach Polski z innymi krajami przewidziano dwie metody unikania podwójnego opodatkowania: metodę wyłączenia z progresją oraz metodę odliczenia proporcjonalnego.

---

Metoda wyłączenia z progresją: m.in. Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Estonia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Kanada, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Szwajcaria, Ukraina, Wielka Brytania, Włochy

Metoda odliczenia proporcjonalnego: m.in. Belgia, Dania (do końca 2010r.), Finlandia (do końca 2010r.), Holandia, Islandia, Rosja, Stany Zjednoczone

---

Pierwsza z metod jest korzystniejsza. Zakłada bowiem, że dochód zagraniczny jest zwolniony w Polsce z podatku. Jeśli podatnik nie zarabia także w kraju, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego. Natomiast pracując i w Polsce, i za granicą, dla ustalenia stawki podatku od dochodu osiągniętego w naszym kraju stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu polskiego i zagranicznego.

Zastosowanie drugiej z metod – odliczenia proporcjonalnego – oznacza, że dochód zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce, niezależnie od tego, czy w Polsce osiągnięte zostały inne dochody czy też nie. Podatnik ma prawo odliczyć od polskiego podatku daninę zapłaconą za granicą, ale tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód zagraniczny. Metoda ta nie jest korzystna, ponieważ stawki podatku w Polsce są wysokie, a kwoty wolne – niskie. W rezultacie często trzeba dopłacać relatywnie duże kwoty podatku na koniec roku. Można się jednak przed tym uchronić , stosując tzw. ulgę abolicyjną.

Kogo dotyczy ulga?
Ulga abolicyjna, wprowadzona w 2008 r., polega na odliczeniu od podatku kwoty będącej różnicą pomiędzy podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia a podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.