Usługi marketingowe: podatek u źródła

Przeczytaj także: Podatek u źródła a umowy mieszane

Tak też wypowiedział się WSA w Krakowie w z 19 stycznia 2009 r. (sygn. I SA/Kr 1484/2008), wskazując, iż „dla ustalenia "miejsca osiągnięcia dochodu" w przypadku usług niematerialnych przede wszystkim znaczenie będzie miało ustalenie, kto jest beneficjentem; podmiot polski, czy zagraniczny, czy usługa niematerialna wywołała skutek w postaci powstania lub powiększenia przychodów u odbiorcy usługi. Jeżeli skutek ten nastąpił w Polsce, dochód uzyskany przez podmiot świadczący usługi winien być tutaj opodatkowany. Innymi słowy w przypadku świadczenia usług niematerialnych przez zagraniczne podmioty na rzecz polskiego podmiotu w sytuacji, gdy usługi te nie są wykonywane na terytorium Polski, o tym czy dochód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądzać będzie to, czy efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce”.

Warto wskazać, iż od powyższego wyroku sądu krakowskiego NSA w dniu 22 października 2010 r. (sygn. II FSK 1108/09) rozpoznał skargę kasacyjną złożoną przez podatnika. W wydanym orzeczeniu sąd podtrzymał wyrok sądu niższej instancji i wskazał iż „za wykonane świadczenia kontrahent uzyskał przychód w Polsce. Miejsce wykazania tych świadczeń nie ma żadnego znaczenia dla ustalenia gdzie przychód został "osiągnięty".

Ważny certyfikat
Reguła wyrażona w art. 21 updop, nakazująca pobranie podatku u źródła ma zastosowanie z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy międzynarodowej albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 updop).

Certyfikat rezydencji to zaświadczenie o siedzibie podatnika do celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej kraju siedziby. Począwszy od 2004 r. zniesiony został obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji już w dacie dokonywania zapłaty. Przywołany wyżej przepis art. 26 ust. 1 updop w aktualnie obowiązującym brzmieniu warunkuje zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy międzynarodowej albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową udokumentowaniem miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Oznacza to, iż płatnik powinien dysponować uzyskanym od podatnika certyfikatem, przy czym ustawodawca nie określa, w którym momencie dokument powinien się znaleźć w dyspozycji płatnika. Obecnie uznaje się, iż wystarczającym będzie posiadanie potwierdzenia, że w momencie dokonywania wypłaty beneficjent środków był dla celów podatkowych rezydentem danego kraju, nieistotna jest zatem data otrzymania takiego certyfikatu.

Zysk przedsiębiorstwa
W większości przypadków przychody z wykonywania usług marketingowych będą sklasyfikowane przez umowy międzynarodowe jako zyski przedsiębiorstw. Co do zasady, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie przez położony tam zakład. W tym ostatnim przypadku zyski mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jeżeli przedsiębiorstwo umawiającego się państwa wykonuje działalność w drugim umawiającym się państwie (tu w Polsce) przez położony tam zakład, to w każdym umawiającym się państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Przypisanie przychodów w części zakładowi przedsiębiorcy zagranicznego oznacza jednak w praktyce brak obowiązku rozliczenia podatku u źródła przez przedsiębiorcę. Podatek ten podlega bowiem rozliczeniu bezpośrednio przez oddział przedsiębiorcy zagranicznego, jako dochód z działalności gospodarczej zakładu. W takiej sytuacji, odbiorca usługi powinien przedłożyć własny certyfikat rezydencji wraz z pisemnym oświadczeniem, iż należności z tytułu umowy są związane z działalnością jego zakładu położonego w Polsce.

Warto się starać
Jak wynika z powyższego, w praktyce konieczność poboru podatku u źródła od usług marketingowych zaistnieje tylko w przypadku, gdy przedsiębiorca nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji usługodawcy. Skutkiem zastosowania przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest bowiem, co do zasady, brak obowiązku rozliczenia przez przedsiębiorcę tego podatku. Z uwagi na ograniczenie obowiązków o charakterze administracyjnym i brak odpowiedzialności za ewentualny nieodprowadzony podatek, posiadanie certyfikatu może być u przedsiębiorcy czynnikiem minimalizującym jego obciążenia podatkowe.