Podatek dochodowy: od kiedy korekta kosztów w 2013 r.?

Przeczytaj także: Diety za podróż służbową w kosztach uzyskania przychodu

Chodzi oczywiście o nowelizację przepisów podatkowych wprowadzoną ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 30 listopada 2012 r., poz. 1342), która to ma na celu likwidację zatorów płatniczych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodała ona art. 24d, który nakazuje korektę kosztów o te zobowiązania, które w określonych terminach nie zostały uregulowane.

I tak nowy przepis mówi, że zaliczone do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikające z faktur (rachunków), a gdy nie istniał obowiązek wystawienia tych dowodów – kwoty wynikające z umowy albo innych dokumentów, które nie zostały uregulowane w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik musi z kosztów podatkowych usunąć.

Ponadto, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, stosownej korekty kosztów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa wyżej, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Stosownego zmniejszenia kosztów dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony wyżej, przy czym jeżeli w danym miesiącu nie ma wystarczającej wartości kosztów, o które można by pomniejszyć nieuregulowane zobowiązania, należy zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Jeżeli natomiast po powyższej korekcie kosztów zobowiązanie zostanie uregulowane, w miesiącu, w którym to nastąpi, podatnik ma prawo do ponownego ujęcia wydatków w kosztach o kwotę dokonanego wcześniej zmniejszenia.

Reguły te dotyczą także nabycia lub wytworzenia środków trwałych oraz nabycia wartości niematerialnych i prawnych, przy czym tutaj odnoszą się one do części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.

Otóż jeżeli terminy opisane wyżej upływają nie później niż w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można jedynie dokonywane odpisy amortyzacyjne w części, w jakiej ich cena nabycia lub koszt wytworzenia wynikający z dokumentów przytoczonych wyżej zostały uregulowane we wskazanych terminach. Jeżeli zobowiązanie zostanie uregulowane w terminie późniejszym, podatnik w miesiącu uregulowania tego zobowiązania zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak zapłaty.

Opisane zasady stosuje się także w przypadku częściowego uregulowania zobowiązań.

Niestety, jak już podkreślono we wstępie, ustawodawca nie przewidział dla nowych regulacji przepisów przejściowych, co powoduje trudności w określeniu, poczynając od których dokładnie zobowiązań należy je stosować?

Odpowiedzi na powyższe wątpliwości po części udzieliło Ministerstwo Finansów w specjalnym Komunikacie, opublikowanym na swojej stronie internetowej. W komunikacie tym w pierwszej kolejności wskazał, że nowe regulacje nie będą mieć zastosowania do podatnika, który kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu nie zaliczył do kosztów podatkowych. W takiej sytuacji brak zapłaty nie będzie powodował obowiązku korygowania kosztów (co jest logiczne, ponieważ wcześniej taki wydatek do kosztów zaliczony nie został).

Ministerstwo Finansów w komunikacie podkreśliło przy tym także, że nowe przepisy należy stosować do kwot wynikających z faktur i innych dokumentów, które zostały zaliczone do kosztów podatkowych od 01 stycznia 2013 r. Jeżeli kwota wynikająca z faktury tudzież innego dokumentu zostanie zaliczona do kosztów podatkowych wcześniej, nowe przepisy nie mają do niej zastosowania i to nawet wówczas, gdy termin płatności przypada na rok 2013.