Zmiany w VAT dotyczące faktur w 2013 r.

Przeczytaj także: Zasady wystawiania faktur (VAT) w roku 2013

Jeszcze do niedawna organy podatkowe przywiązywały dużą wagę do kwestii formalnych faktury, podważając - często z mało istotnych powodów - prawo do odliczenia podatku VAT. Błąd w nazwie nabywcy czy w innych danych narażał przedsiębiorcę na negatywne konsekwencje podatkowe.

Z końcem grudnia 2012 roku Minister Finansów podpisał od dawna zapowiadane rozporządzenie. Zmienia ono w zasadniczy sposób podejście do faktury - liberalizuje zasady wystawiania i przechowywania dokumentacji. Ponadto określa katalog danych, niezbędne minimum, by wystawiony dokument spełniał wszystkie wymogi formalne. Długo oczekiwane rozporządzenie rzuca nowe, pozytywne światło na przyszłoroczną nowelizację ustawy o VAT. A jakie zmiany wprowadzone zostały już w tym roku?

Co znika...

Nagłówek
Zacznijmy od początku - czyli od nagłówka. W chwili obecnej przedsiębiorca może zawrzeć w nim zwrot “Faktura”, pomijając słowo “VAT”. W żadnym przepisie nie została wskazana konkretna nazwa, którą należy obligatoryjnie tytułować fakturę. Owszem, Ministerstwo ustaliło niezbędne elementy tego dokumentu, jednakże - poza trzema wyjątkami - nie wprowadziło ograniczeń co do dodatkowych możliwości. Dlatego też podatnicy mogą w dalszym ciągu stosować swobodnie nagłówek “Faktura VAT” na swoich dokumentach.

Numer rejestracyjny pojazdu
Podążając za przepisami, zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej, polski rząd zdecydował się na zniesienie obowiązku zamieszczania numeru rejestracyjnego pojazdu na fakturach dokumentujących zakup paliwa. Nie wiadomo jednak, czy wyjdzie to na dobre polskim przedsiębiorcom. Choć zmiana ta wydaje się ułatwiać życie, to powstaje pytanie - jak teraz dokumentować zakup paliwa, gdy wykorzystuje się w działalności kilka aut? Czy organy podatkowe nie będą wymagały udowodnienia, że akurat ta konkretna faktura dotyczy paliwa zakupionego do ciężarówki, a nie do samochodu osobowego i że przysługuje odliczenie VAT? Z czasem prawdopodobnie nauczymy się właściwie postępować - byleby lekcja ta nie nastąpiła podczas kontroli skarbowej.

Faktury wewnętrzne
W obrocie gospodarczym niejednokrotnie pojawia się sytuacja, w której przedsiębiorca korzysta z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) lub importu usług z terytorium Unii Europejskiej. Transakcje takie należy opodatkować zgodnie ze stawką krajową, a następnie odprowadzić do urzędu należny podatek VAT. Jednocześnie jednak podatnik ma prawo do odliczenia tego podatku, tak, aby całe zdarzenie gospodarcze pozostało neutralne dla VAT-u.

Do 1 stycznia 2013 roku, prawo do odliczenia podatku z nabycia towarów lub usług na terenie Wspólnoty przedsiębiorca zyskiwał tylko w przypadku, gdy posiadał odpowiedni dokument - fakturę wewnętrzną, wystawianą dla samego siebie. Aktualnie Ministerstwo zniosło przepis, nakazujący wystawianie faktur wewnętrznych. Jednakże zapis w ustawie nie jest do końca jednoznaczny - art. 106 ust. 7 ustawy wskazuje, że faktury wewnętrzne ciągle mogą być wystawiane. Dopiero od 1 stycznia 2014 r. zostaną one całkowicie zlikwidowane.

Co istotne, w przepisach nie wskazano innego, zastępczego dokumentu, na podstawie którego przedsiębiorca miałby rozliczać podatek od towarów i usług przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym.

Czy w związku z tym przedsiębiorca może rozliczyć podatek VAT bez dokumentowania tego osobnym dowodem? Teoretycznie tak, jednakże bezpieczniej jest - przynajmniej do końca 2013 roku - pozostać przy wystawianiu faktur wewnętrznych. Dopiero od stycznia 2014, gdy przepisy jednoznacznie wskażą na wycofanie tego dokumentu, przedsiębiorca będzie mógł bez obaw całkowicie zrezygnować z faktury wewnętrznej.