Zaliczki uproszczone gdy korekta zeznania podatkowego

Przeczytaj także: Zaliczki uproszczone na 2013 r. sposobem na korektę kosztów?

Przypomnijmy, że zaliczki uproszczone na podatek dochodowy od osób fizycznych wpłacać mogą przedsiębiorcy rozliczający się na zasadach ogólnych wg skali podatkowej oraz płacący podatek liniowy. Prawa tego zostali pozbawieni prowadzący firmę, którzy w ostatnich dwóch latach podatkowych (licząc od roku, którego dotyczy zeznanie złożone w roku ubiegłym) ponosili stratę podatkową tudzież wykazali dochód niepowodujący powstania obowiązku podatkowego. Prawa do zaliczek uproszczonych nie mają także nowe firmy, które powstały w danym roku podatkowym bądź roku go poprzedzającym oraz ryczałtowcy. Opłacanie zaliczek uproszczonych jest opcją, z której podatnik może skorzystać o ile w terminie do 20 lutego danego roku podatkowego złoży w swoim urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie w tym zakresie.

Zaliczki uproszczone, to preferencja polegająca na tym, że podstawą ich obliczenia jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy albo w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata, jeżeli w pierwszym ze wskazanych zeznań podatnik nie wykazał dochodu z tego źródła albo wykazał dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej.
Jeżeli jednak w obydwóch wskazanych wyżej zeznaniach podatnik wykazał stratę bądź dochód w wysokości niepowodującej powstanie obowiązku podatkowego, z zaliczek uproszczonych przedsiębiorca skorzystać nie może.

W roku 2013 na potrzeby ustalenia wysokości zaliczek uproszczonych przedsiębiorcy biorą pod uwagę najpierw dochód wykazany w zeznaniu podatkowym z roku 2011, a w dalszej kolejności (gdy dane wykazane w tym zeznaniu nie pozwalają na skorzystanie z tej preferencji) z roku 2010.

Może się jednak zdarzyć, że po ustaleniu podstawy opodatkowania do zaliczek uproszczonych, na podstawie jednego z wyżej określonych zeznań, przedsiębiorca dokona korekty takiego zeznania. Trzeba pamiętać, że działanie takie znajdzie swoje odzwierciedlenie w wysokości płaconych zaliczek.

Sytuacja taka została uregulowana w art. 44 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest ona zależna od tego, kiedy korekta zostanie złożona.

Otóż jeżeli zeznanie korygujące zostanie złożone w urzędzie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok, za który zaliczki są wpłacone w formie uproszczonej (czyli w przypadku zaliczek uproszczonych za rok 2013 do końca roku 2012), ustalając wysokość uproszczonej zaliczki na podatek za cały rok przedsiębiorca winien uwzględnić kwoty wynikające ze złożonej korekty zeznania.

Jeżeli natomiast korekta zostanie złożona w trakcie roku, za który zaliczki uproszczone są płacone (czyli np. w trakcie roku 2013) – wartości wynikające z korekty zeznania należy uwzględnić przy ustalaniu zaliczek, których termin zapłaty przypada w miesiącach następujących po miesiącu, w którym została złożona korekta (przykładowo złożenie korekty w marcu 2013 r., zaliczki w nowej wysokości należy wpłacać od miesiąca kwietnia 2013 r.).

Z kolei w przypadku złożenia korekty zeznania już po upływie roku podatkowego, za który przedsiębiorca wpłaca zaliczki w formie uproszczonej (czyli np. w sytuacji, gdy zaliczki w formie uproszczonej są wpłacane w roku 2013, zaś korekta zeznania nastąpi w roku 2014), kwota tych zaliczek nie ulegnie zmianie i nie ma obowiązku korygowania wcześniej zapłaconych zaliczek.

Wskazane zasady ustalania kwoty zaliczki uproszczonej dotyczą nie tylko przypadku złożenia korekty zeznania przez podatnika, ale także sytuacji, w której to sam organ podatkowy określi wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej inną aniżeli wykazana przez przedsiębiorcę w zeznaniu rocznym lub jego korekcie.