Sprzedaż samochodu osobowego gdy dotacja

Przeczytaj także: Dotacja na zakup środka trwałego: podatek dochodowy

Art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) mówi, że przychodem z działalności gospodarczej są także dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Co za tym idzie, jeżeli przykładowo otrzymana dotacja została przeznaczona na sfinansowanie np. samochodu osobowego uznanego za środek trwały, jej wartość nie będzie traktowana jako przychód z pozarolniczej działalności, mimo że w związku z tą działalnością została udzielona.

Z drugiej jednak strony, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 updof do kosztów uzyskania przychodu nie można zaliczyć odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powyższe oznacza, że odpis amortyzacyjny w wysokości przypadającej na tę część wartości początkowej środka trwałego, która została sfinansowana z otrzymanej dotacji, nie będzie kosztem uzyskania przychodu. Niemniej, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, a co za tym idzie, mimo że w części odpis amortyzacyjny nie jest kosztem, musi on być naliczany.

W konsekwencji dotacja taka jest neutralna podatkowo –nie stanowi zarówno przychodu jak i kosztu uzyskania przychodów, z jednym jednak wyjątkiem. Z tym mamy do czynienia w przypadku sprzedaży niezamortyzowanego środka trwałego.

Otóż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 i art. 24 ust. 2 pkt 1 updof, w przypadku sprzedaży środka trwałego, kosztem uzyskania przychodu jest jego wartość netto, obliczona jako różnica pomiędzy wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Co za tym idzie kosztem uzyskania przychodu jest tutaj nadwyżka wartości początkowej (wykazanej w ewidencji środków trwałych) nad sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Nie ma przy tym znaczenia, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, czy też nie (z uwagi na brak takiego prawa podatnika). Z drugiej jednak strony w przypadku ustalania wartości netto nie jest także istotne, czy część niezamortyzowanej do tej pory wartości początkowej środka trwałego została sfinansowana z otrzymanej dotacji.

Co za tym idzie przedsiębiorca, który już na etapie zakupu takiego składnika majątku przewiduje, że sprzeda go po w ciągu kilku najbliższych lat (jeżeli warunki dotacji na to pozwalają), powinien zastanowić się, czy stawki amortyzacyjnej nie ustanowić na stosunkowo niskim poziomie. W chwili sprzedaży bowiem cała niezamortyzowana część wartości początkowej (a więc przypadająca także na sfinansowaną z dotacji) będzie mogła być zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodu.

Uwaga! Przedsiębiorcy nabywający droższe samochody osobowe winni pamiętać o jeszcze jednym ograniczeniu w zakresie zaliczania w ciężar kosztów firmy odpisów amortyzacyjnych. Otóż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 updof nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.