Zmiany w podatkach stłamszą rozwój gospodarczy?

Przeczytaj także: Podatki 2013: korekta kosztów bublem roku

Tymczasem:
„Z żadnej normy prawnej nie można wyprowadzić zasady nakładającej na podatnika obowiązek działania dla powstania zobowiązania podatkowego w najwyższej możliwej wysokości" - wyrok NSA z dnia 30 czerwca 2003 r. (sygn. I SA/Wr 1183/00).

„Jeżeli obowiązujący porządek prawny stwarza podatnikowi możliwość wyboru kilku legalnych konstrukcji do osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego, z których każda będzie miała inny wymiar podatkowy, to wybór najkorzystniejszego podatkowo rozwiązania nie może być traktowany jako obejście prawa" - wyrok NSA z dnia 9 lutego 2000 r. I SA /Gd 2036 /97, OSP z 2001 nr 10 str. 521.

„Sam fakt, że forma i treść umów powodowała zmniejszenie opodatkowania jej stron nie może stanowić podstawy do uznania, że miała ona na celu obejście przepisów prawa z chwilą, gdy mieściła się w jego granicach i odpowiadała także normom prawa podatkowego" - wyrok NSA z dnia 17 marca 1999 r., (sygn. akt SA 5341/98).

Uchylanie się od opodatkowania

• sprzeczne z prawem niepłacenie lub zaniżanie należnych podatków
• sprzeczne z prawem działanie/a polegające na oszustwie, wprowadzeniu organu podatkowego, czyli państwa w błąd i w efekcie nielegalnym eliminowaniu lub zmniejszaniu ciężaru podatkowego
• uchylający się od opodatkowania narażony jest na odpowiedzialność karną bądź karnoskarbową w związku z niezapłaceniem podatku, który w danych okoliczność, zgodnie z literą prawa, zobowiązany był uiścić

Optymalizacja podatkowa / unikanie opodatkowania

• działanie legalne, w ramach istniejących regulacji prawnych
• ogół działań wykorzystujących istniejące regulacje prawne, które podejmowane są w celu osiągnięcia określonych założeń, ze szczególnym uwzględnieniem minimalizacji obciążeń podatkowych bądź odpowiednim ich rozłożeniem w czasie
• wykorzystywanie przyznanych przez ustawodawcę ulg, zwolnień, odliczeń, transakcji restrukturyzacyjnych, czy też zróżnicowanych form prawnych prowadzenia działalności

2. Ministerstwo Finansów planuje też zwiększenie dostępu do tajemnicy bankowej.
MF chce by organy podatkowe mogły nie tylko tak jak jest obecnie uzyskiwać informację o rachunkach bankowych podatnika lub pełnomocnictwach do dysponowania takimi rachunkami, o ich obrotach i stanie, lecz także by mogły mieć dostęp do szczegółowych informacji o wpływach i obciążaniu rachunków, włącznie z danymi o nadawcach i odbiorcach oraz tytułach przekazów. Fiskus miałby też prawo poznać wysokość spłat udzielonych podatnikowi pożyczek i kredytów.

Projekt z 12 lutego 2012 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw
Powszechnie mówi się że spółka komandytowo-akcyjna (SKA) nie płaci podatku dochodowego. Należy wyjaśnić, iż podatek ten jest jedynie odroczony do mementu konsumpcji dochodu przez wspólników – akcjonariuszy. Obecnie SKA może być traktowana jako pewnego rodzaju ulga inwestycyjna. Jeśli zamiast wypłacać dywidendę – akcjonariusze reinwestują środki to podatek jest odroczony.

Można ubolewać iż państwo, mając na względzie osłabienie koniunktury w gospodarce nie wprowadziło jakiegoś rodzaju ulg inwestycyjnych, wspierających rozwój gospodarki, a tę istniejącą „ulgę” w postaci SKA chce zlikwidować. SKA zakładane były i są z różnych powodów biznesowych. Nie ulega wątpliwości, iż w przypadku jakiejś części tych spółek o wyborze tej formy spółki przez inwestorów mogły decydować kryteria podatkowe.

Jednak likwidując tą „ulgę inwestycyjną” trzeba mieć świadomość iż podatek w tych spółkach jest jedynie odroczony i Skarb Państwa, pomijając korzyści z reinwestowania, nie utracił tego podatku bezpowrotnie. Zapowiadana zmiana spowoduje iż część inwestorów przeniesie swoje aktywa do innych, przyjaznych podatnikom jurysdykcji.

1. Zgodnie z uzasadnieniem Ministra Finansów celem opodatkowania spółki komandytowo-akcyjnej (SKA) tak jak spółki kapitałowej, było dążenie do eliminacji optymalizacji podatkowej polegającej na odroczeniu w czasie opodatkowania dochodu akcjonariuszy takiej spółki aż do dnia podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy (stanowisko MF) lub wypłaty dywidendy (stanowisko NSA). Sytuacja ta w ocenie MF stanowi naruszenie zasady „sprawiedliwości podatkowej”, gdyż różnicuje opodatkowanie wspólników spółek osobowych. Zaproponowana rewolucja w opodatkowaniu SKA nie służy jednak temu celowi, a jedynie realizuje ten cel „przy okazji”, natomiast w sposób istotny prowadzi do zwiększenia obciążeń podatkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w tej formie prawnej. Po pierwsze projekt wcale nie zmierza do opodatkowania akcjonariuszy SKA tak jak wspólników innych spółek osobowych. Przeciwnie, wprowadza dla wspólników SKA zasady opodatkowania właściwe dla wspólników spółek kapitałowych. Ponadto wprowadzenie opodatkowania akcjonariuszy SKA na zasadach właściwych dla wspólników innych spółek osobowych wymaga niewielkiej korekty aktualnie obowiązujących przepisów. Po pierwsze wystarczy uzupełnić obecne przepisy dotyczące opodatkowania wspólników spółek osobowych poprzez jednoznaczne i bezpośrednie wskazanie, iż znajduje on zastosowanie także do akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej. Po drugie, należałoby wprowadzić przepis, który stanowiłby, że dochód akcjonariusza oraz obowiązek do uiszczania miesięcznych zaliczek na podatek oraz podatku za dany rok podatkowy powstają niezależnie od otrzymania dywidendy ze spółki komandytowo-akcyjnej, oraz niezależnie od podjęcia uchwały o wypłacie takiej dywidendy.

2. Projekt zmian przewiduje także opodatkowanie spółki komandytowej (SK) na zasadach właściwych dla spółek kapitałowych, tak jak w przypadku SKA, co prowadzić będzie, podobnie jak w SKA, do wzrostu obciążeń podatkowych prowadzonej w tej formie działalności gospodarczej. MF uzasadnia ten krok obawą o wykorzystywanie tych spółek do optymalizacji podatkowych. Tymczasem SK nie stanowią w swej istocie wehikułu dla optymalizacji podatkowych. Nie zapewniają one bowiem żadnych korzyści podatkowych w porównaniu z innymi spółkami osobowymi. SK są powszechnie wykorzystywaną formą prowadzenia działalności gospodarczej. W chwili obecnej istnieje w Polsce 11.998 SK (dane LEX na dzień 12 marca 2013 r.), co stanowi liczbę porównywalną ze spółkami akcyjnymi (10.319, dane LEX na dzień 12 marca 2013 r.).