Czy kasta wyższa umie zając jedno stanowisko?

II FSK 1262/11 - Postanowienie NSA:
TEZY
"W sytuacji bezczynności samorządowego kolegium odwoławczego, które występuje w
sprawie jako organ podatkowy, a w przypadku którego nie ma organów wyższego stopnia,
do którego można byłoby wnieść ponaglenie na podstawie art. 141 § 1 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa , skierowana do sądu administracyjnego skarga na
bezczynność nie musi być poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, bowiem
w postępowaniu podatkowym środek ten jest przewidziany w art. 52 § 3 i 4 ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
wyłącznie dla aktów i czynności organu podatkowego, a nie stanu bezczynności."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BC0A1EAE94



III SAB/Wa 22/13 - Wyrok WSA w Warszawie (
Data orzeczenia
2013-08-27


Data wpływu
2013-05-15

):
"Samorządowe kolegia odwoławcze stosownie do postanowień art. 1 ust. 1 ustawy o
samorządowych kolegiach odwoławczych są organami wyższego stopnia w rozumieniu
przepisów K.P.A. i Ordynacji podatkowej w indywidualnych sprawach z zakresu
administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu
terytorialnego. Tego rodzaju ustrojowe usytuowanie samorządowych kolegiów
odwoławczych zostało potwierdzone w art. 13 §1 pkt 3 oraz §3 O.p. Z przepisów tych
należy wyprowadzić wniosek, iż w przypadku uchybienia terminów do rozpoznania środków
zaskarżenia przez samorządowe kolegium odwoławcze środek prawny w postaci ponaglenia,
o którym mowa w art. 141 §1 pkt 1 O.p. nie przysługuje. Wobec tego nie mógł być
środek ten wykorzystany w przypadku złożenia skargi na bezczynność samorządowego
kolegium odwoławczego w sprawie rozpatrzenia odwołania. W wypadku bowiem tego organu
nie można wskazać organu wyższego stopnia, do którego można by skierować ponaglenie."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F48C20D9A4

III SAB/Wa 4/14 - Wyrok WSA w Warszawie (
Data orzeczenia
2014-06-18

Data wpływu
2014-02-12

Sędziowie
Ewa Radziszewska-Krupa /sprawozdawca/
Maciej Kurasz
Marta Waksmundzka-Karasińska /przewodniczący/
):
"Przepis art. 3a ust. 1 u.s.k.o. stanowi, że nadzór nad działalnością administracyjną
kolegiów sprawuje Prezes Rady Ministrów. Z przepisu art. 3a ust. 2 u.s.k.o. wynika,
że Prezes Rady Ministrów może powierzyć wykonywanie nadzoru, o którym mowa w ust. 1,
ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej. Z przepisu art. 3a ust. 4
u.s.k.o. wynika, że sprawowanie nadzoru nad działalnością administracyjną kolegiów
polega w szczególności na: 1) przeprowadzaniu kontroli organizacji i warunków pracy
kolegiów, w tym na badaniu: a) prawidłowości stosowania przepisów regulaminu
organizacyjnego, b) terminowości załatwiania spraw oraz stanu zaległości, ze
szczególnym uwzględnieniem spraw, w których postępowanie administracyjne trwa dłużej
niż 6 miesięcy, c) prowadzenia ksiąg i innych urządzeń ewidencyjnych oraz rzetelności
sporządzania informacji o działalności kolegium, 2) analizie rocznych informacji o
działalności kolegium, 3) rozpatrywaniu skarg na pozaorzeczniczą działalność
kolegiów, 4) badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na prezesa
kolegium, 5) badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na członków
kolegium, 6) badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w
celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających odwołanie prezesa
kolegium, 7) badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego i
postępowania dyscyplinarnego w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych
uzasadniających ukaranie członka kolegium. Z przepisu art. 3a ust. 5 u.s.k.o. wynika,
że organ nadzoru sprawuje nadzór nad kolegiami przy pomocy komórki organizacyjnej
właściwej do spraw nadzoru lub właściwej do spraw kontroli. Tym samym w świetle
przepisów art. 17 pkt 3 k.p.a. oraz art. 1 ust. 1 i art. 3a ust. 1-4 u.s.k.o. organem
wyższego stopnia nad SKO będzie organ nadzoru - Prezes Rady Ministrów, bądź minister
właściwy do spraw administracji publicznej, któremu Prezes Rady Ministrów powierzył
wykonywanie ww. nadzoru. Zgodnie natomiast z treścią art. 13 §3 O.p. organami
wyższego stopnia są podatkowe organy odwoławcze. Z treści art. 141 §1 pkt 1 O.p.
wynika, że ponaglenie służy do organu podatkowego wyższego stopnia. Zdaniem Sądu,
skoro w treści art. 3a ust. 1 i 4 u.s.k.o. nie wykluczono, że nadzór Prezesa Rady
Ministrów nad samorządowymi kolegiami odwoławczymi, bądź ministra właściwego do spraw
administracji publicznej, któremu Prezes Rady Ministrów powierzył wykonywanie nadzoru
nad działalnością administracyjną samorządowych kolegiów odwoławczych, może obejmować
również opieszałość w prowadzonym postępowaniu podatkowym, należy uznać, że będzie on
organem wyższego stopnia nad SKO w sprawie ponagleń, o których mowa w 141 §1 O.p."
No i najlepszy kawałek z tego kabaretu:
"Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż
ponaglenie, jakie Skarżący złożył w piśmie z 11 września 2012r. (k. 15-16 akt sprawy)
nie zostało rozpatrzone przez ww. organ wyższego stopnia, który nie wypowiedział się
merytorycznie w kwestii objętej ponagleniem, tj. odnośnie nieterminowego załatwienia
sprawy przez SKO odwołania wniesionego przez Skarżącego. Doręczenie odpowiedzi organu
ww. organu wyższego stopnia jest konieczne do złożenia skargi na przewlekłe
prowadzenie postępowania lub bezczynność organu (wyczerpanie środków zaskarżenia). W
tej sytuacji ze względu na niewyczerpanie środków zaskarżenia Skarżącemu nie
przysługiwało prawo do wniesienia skargi do sądu."
Innymi słowy: mamy obywatela głeboko w d.. i załatwimy go nieodpowiadając na pismo.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/0A96DFF8FD

III SAB/Wa 6/14 - Wyrok WSA w Warszawie (
Data orzeczenia
2014-07-08

Data wpływu
2014-02-12



Aneta Lemiesz
Barbara Kołodziejczak-Osetek /przewodniczący sprawozdawca/
Marek Krawczak

):
"Z obowiązujących przepisów wynika, że Skarżący nie miał obowiązku poprzedzenia
wniesienia skargi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Zgodnie z art. 52 §1
p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one
skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi
prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. W §2 tego artykułu wyjaśniono, że przez
wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie
przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o
ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku bezczynności organu
przepisy Ordynacji podatkowej, mające zastosowanie w sprawach dotyczących podatku od
nieruchomości, nie przewidują żadnych ze wskazanych w §2 art. 52 p.p.s.a. środków
zaskarżenia na bezczynność organu. W takich sytuacji stronie przysługuje ponaglenie.
W myśl postanowień art. 141 §1 ustawy Ordynacja podatkowa - dalej: "O.p." na
niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art.
140 stronie służy ponaglenie do: 1) organu podatkowego wyższego stopnia; 2) ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez
dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej. Przewidziane w przytoczonym
przepisie ponaglenie jest specyficznym środkiem prawnym służącym ochronie praw strony
w postępowaniu podatkowym. Jednym z istotnych elementów zastosowania tego środka jest
poinformowanie organu wyższego stopnia o uchybieniach w pracy organu niższego
stopnia. W każdym przypadku stwierdzenia uchybienia terminu do rozpoznania sprawy
organ wyższego stopnia obowiązany jest wyznaczyć dodatkowy termin jej załatwienia
oraz zarządzenia wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy
w terminie, a w razie potrzeby podjęcia środków zapobiegających naruszeniu terminów
załatwiania spraw w przyszłości (art. 141 §2 O.p.). Tego rodzaju środki nadzorcze nie
mogłyby zostać podjęte z oczywistych względów w przypadku braku organu wyższego
stopnia nad organem, który dopuścił się uchybień w terminowym załatwianiu spraw.
Wyjątek od tej zasady wprowadzony został w art. 141 §1 pkt 2 O.p. dopuszczający
ponaglenie do ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w przypadku
niezałatwienia sprawy w terminie przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby
celnej. Analogiczne rozwiązanie nie zostało przewidziane w art. 141 §1 i §2 O.p. w
odniesieniu do samorządowych kolegiów odwoławczych. Samorządowe kolegia odwoławcze
stosownie do postanowień art. 1 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych
są organami wyższego stopnia w rozumieniu przepisów K.p.a. i Ordynacji podatkowej w
indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości
jednostek samorządu terytorialnego. Tego rodzaju ustrojowe usytuowanie samorządowych
kolegiów odwoławczych zostało potwierdzone w art. 13 §1 pkt 3 oraz §3 O.p. Z
przepisów tych należy wyprowadzić wniosek, iż w przypadku uchybienia terminów do
rozpoznania środków zaskarżenia przez samorządowe kolegium odwoławcze środek prawny w
postaci ponaglenia, o którym mowa w art. 141 §1 pkt 1 O.p. nie przysługuje. Wobec
tego nie mógł być środek ten wykorzystany w przypadku złożenia skargi na bezczynność
samorządowego kolegium odwoławczego w sprawie rozpatrzenia odwołania. W wypadku
bowiem tego organu nie można wskazać organu wyższego stopnia, do którego można by
skierować ponaglenie. Wracając na grunt przepisów ustawy o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi wskazać trzeba, iż Skarżący nie był również zobowiązany do wezwania
organu do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi w trybie art. 52 §3
p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w
sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w
art. 3 §2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu
- w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się
dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia
prawa. Zdaniem Sądu, także §4 art. 52 p.p.s.a. nie zobowiązuje do wezwania do
usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi w przypadku bezczynności organu.
Zgodnie z treścią ww. przepisu w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje
środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej,
należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do
usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w §3, nie ma zastosowania. W
przytoczonym przepisie mowa jest o "innych aktach". Jak już wcześniej wskazano, akty,
które podlegają kontroli sądów administracyjnych zostały wskazane w pkt 1-7 §2 art. 2
p.p.s.a. Oprócz wskazanych tam aktów mocą tego przepisu (pkt 8) skarga może być
złożona na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Bez wątpienia
bezczynność organu nie jest żadnym aktem, lecz przejawem zaniechania wydania aktu. W
omawianym przepisie ustawodawca wyraźnie rozróżnił pojęcie "akt" i "bezczynność"
ustanawiając obowiązek wezwania do usunięcia naruszenia prawa w przypadku
bezczynności organu polegającej na niewydaniu aktów określonych w pkt 1-4a. Ponieważ
w żadnym z przytoczonych przepisów nie mowy o obowiązku wezwania organu do usunięcia
naruszenia prawa w przypadku bezczynności i obowiązek taki nie wynika z żadnego
innego przepisu ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uznać należy,
że skarga na bezczynność samorządowego kolegium odwoławczego może być wniesiona bez
wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Jak już wcześniej powiedziano również nie
jest wymagane ponaglenie, o którym mowa w art. 141 §1 O.p."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6B4ECC86FB