Ciąg dalszy nie nastąpił

Sprawa księgarni "Antyk"

Prokuratura i Sąd III RP uznały, że rozpowszechnianie antysemickich
wydawnictw nie powinno być przedmiotem ich zainteresowania. Dalej, już w
majestacie prawa, rozprowadzać można książki, w których podaje się sposoby
na odróżnienie Żyda od nie-Żyda, stawia tezę o postępującej judaizacji
Kościoła, a sprawę Jedwabnego uznaje za początek "totalnej eksterminacji
Narodu Polskiego przez międzynarodowy kapitał żydowski".

Krzysztof Burnetko /2003-11-23




W maju 2001 r. jeden z uczestników zorganizowanego przez miesięcznik "Więź"
spotkania o stosunkach chrześcijańsko-żydowskich zwrócił uwagę, że w
Warszawie działa w najlepsze sklep oferujący ksenofobiczne druki. Chodziło o
mieszczącą się w podziemiach kościoła Wszystkich Świętych na Placu
Grzybowskim Księgarnię Patriotyczną "Antyk". Ówczesna maturzystka Zuzanna
Radzik sprawdziła: faktycznie, tak się dzieje.

Postanowiła interweniować: najpierw u proboszcza, potem w stołecznej Kurii.
Zapewniono ją, że jej list w sprawie "Antyku" trafił do samego Prymasa. Nic
się jednak nie zmieniło, nieskuteczny okazał się też list do Prymasa z
prawie 200 podpisami zebranymi wiosną 2002 w duszpasterstwach akademickich i
w warszawskim Klubie Inteligencji Katolickiej. W październiku 2002
"Rzeczpospolita" opublikowała tekst Aleksandry Cisłak "Antysemityzm w
podziemiach Kościoła", a w marcu b.r. sama Radzik opisała całą historię w
"TP" (nr 13/03). Ale i to nie wywołało reakcji władz kościelnych.

Prokuratura wkracza do akcji

Sprawą zajęły się jednak organy ścigania. 9 września 2002 r. Prokuratura
Apelacyjna w Warszawie przesłała do Prokuratury Okręgowej kopię artykułu z
"Rzeczpospolitej" z poleceniem przeprowadzenia postępowania sprawdzającego
"w kierunku przestępstw" z art. 256 i 257 kodeksu karnego, czyli
"publicznego nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych i
wyznaniowych" oraz "publicznego znieważenia grupy ludności pochodzenia
żydowskiego z powodu jej przynależności narodowej i wyznaniowej". 18
października 2002 r. jako świadka przesłuchano Piotra Kadlcika, prezesa
warszawskiej Gminy Żydowskiej. Złożył on zawiadomienie o przestępstwie,
podając, że w podziemiach kościoła przy Placu Grzybowskim sprzedawane są
publikacje znieważające naród żydowski.

12 listopada 2002 r. Prokuratura Okręgowa wszczęła dochodzenie. Przestępstwo
miało być popełnione "poprzez rozpowszechnianie w okresie od 2000 r. do
listopada 2002 r. w Warszawie publikacji o charakterze antyżydowskim w
postaci książek: >Jedwabne geszefty< Henryka Pająka, Oficyna Retro, Lublin
2001, >Polska zdradzona< Jana Marszałka, Polska Oficyna Wydawnicza, Warszawa
2001, >Antypolonizm Żydów polskich< Stanisława Wysockiego, Milla
Wydawnictwo, Warszawa 2002, >Dlaczego występuję przeciwko Żydom< ks. prof.
Józefa Kruszyńskiego (przedruk z 1936 r.), Milla Wydawnictwo, Warszawa
2001, >Poznaj Żyda< anonimowego autora, Wydawnictwo Ojczyzna Bogusław
Rybicki, Warszawa 1998, >100 kłamstw J.T. Grossa o żydowskich sąsiadach i
Jedwabnem< Jerzego Roberta Nowaka, Wydawnictwo Von Borowiecky, Warszawa
2001". 12 maja 2003 r. sprawa stała się przedmiotem śledztwa.

Prokurator nr I: umarzam

Postanowieniem z 30 czerwca 2003 r. (sygn. V Ds 248/02) prokurator mgr
Robert Skawiński śledztwo umorzył.

Co do książki "100 kłamstw J.T. Grossa o żydowskich sąsiadach i Jedwabnem"
stwierdził, że była już ona przedmiotem prawomocnie zakończonego
postępowania karnego. Faktycznie: Prokuratura Rejonowa w Tychach umorzyła
postępowanie w sprawie książki Nowaka "z powodu braku ustawowych znamion
czynu zabronionego". Sam Skawiński stwierdził z kolei "brak ustawowych
znamion czynu zabronionego" w przypadku "Jedwabnych geszeftów", "Polski
zdradzonej", "Antypolonizmu Żydów polskich", "Dlaczego występuję przeciwko
Żydom" oraz "Poznaj Żyda".

http://tygodnik.onet.pl/1547,1140890,dzial.html