Liwiusz pisze:
> Całej dyskusji o opłacalności lub nie leczenia nie można prowadzić,
> nie wspominając o tym, że ceny (leków, operacji, wizyt u lekarza) w
> ogóle nie są rynkowe, a tym samym używanie wielkości tych cen jako
> argumentu jest bezcelowe.

Gdzie nie są? W USA nie są rynkowe? To jakie są?

Rozumiem, że piszesz o Polsce... OK. To załóżmy i idźmy dalej:

> Co to znaczy, że jakiś lek kosztuje 10 000zł? Niewiele to znaczy.
> Zazwyczaj tylko tyle, że urzędnik wziął sporą łapówkę i zgodził się
> dopłacać do każdego leku 9000zł. Gdyby się zgodził dopłacać 20 000zł, to
> lek kosztowałby 21 000zł.

Nieprawda. Leczyłem się lekami, które zupełnie dotowane nie są i
płaciłem 100% i też nie były tanie. Jest mnóstwo leków, które nie są
dotowane wcale, a jednak są drogie jak cholera.

Wystarczy sobie uświadomić, jak powstaje lek i nie ma wyjścia, żeby był
tani, chyba że to aspiryna czy witaminka C++. One się już zwróciły.

> Czasem firmy mają wyłączność na sprzedaż danego leku, i słusznie,
> przez pewien czas powinny móc czerpać wyłączny zysk ze swego wynalazku.
> Jednak po tym okresie cena leku to zazwyczaj jest koszt jego produkcji.
> Trochę wyśrubowany, z uwagi na ostre normy sanitarne i mniejszą
> konkurencyjność firm farmaceutycznych (w porównaniu z konkurencyjnością
> w innych branżach), ale nie nieosiągalny dla przeciętnego człowieka.

Tylko co robić przez okres ochronny? Mam znajomą z SM. Koszmarna
choroba. Obecnie bierze udział w testach jakiegoś leku, dzięki temu ma
za darmo ,,leczenie'', ale i ryzyko niesprawdzonego specyfiku. Sęk w
tym, że sprawdzone kosztuję 10 tysięcy miesięcznie.

> Sprawa druga: koszty operacji. Możemy co prawda w Polsce zoperować się
> odpłatnie, ale ceny te nie mówią nam wiele o realnej cenie takich
> zabiegów. Po prostu nie ma popytu (i podaży) na operacje w średniej
> cenie. Są operacje drogie, na które stać bogatych, oraz operacje
> darmowe, refundowane przez NFZ, z których korzystają ubezpieczeni,
> oczywiście jeśli doczekają nieraz kilkuletnią kolejkę.

Ale operacja to nie samochód. ,,Hm... Nie stać mnie na nowotwora, to se
wytnę kurzajkę''


> Nie można mówić, że po bankructwie państwowej służby zdrowia (oby jak
> najszybciej), będą płacić za operacje tyle, ile teraz płaci za nie NFZ,
> albo w prywatnych szpitalach.

Pewnie nie. Owszem, rynek te ceny zmniejszy, ale nadal pozostanie Ci
powiedzmy 41% społeczeństwa, które zdechnie, bo sobie na to nie będzie
mogło pozwolić.


> Również wtedy, gdyby państwo płaciło
> każdemu za chleb, na rynku byłyby tylko drogie płatne chleby (po co
> kupować tani, skoro jest za darmo), co nie znaczy, że po zaprzestaniu
> kupowania chleba przez państwo, chleb byłby wyłącznie drogi.

Tylko chleb produkować może każdy u siebie w domu. A operacje długopisem
to się tylko w filmach zdarzają.

> Znam pewną osobę, która chodziła do szpitala na rehabilitację, kilka
> godzin dziennie. Spokojnie mogła dojeżdżać na nie z domu, ale trzeba
> było zostać w szpitalu przez te 2 tygodnie. Pacjent siedzi niepotrzebnie
> w szpitalu, szpital dostaje więcej pieniędzy z NFZ, tylko że nie ma to
> nic wspólnego z dobrym gospodarowaniem, a "cena" takiej rehabilitacji
> brana od NFZ zapewne nie ma nic wspólnego z ceną, która by się
> ukształtowała na wolnym rynku.

No więc trzeba takie błędy korygować. A nie cały system wywalać.

> We wczorajszych faktach mówili, że gdzieś w Krakowie do endokrynologa
> zapisy są na 2011r. Przewiduję rychły upadek tego jednego z ostatnich
> reliktów PRL.


Pewnie tak, bo społeczeństwo niestety dąży silnie do samozagłady.

--
Przemysław Adam Śmiejek