W dniu 2018-03-09 o 08:12, Liwiusz pisze:
> W dniu 2018-03-07 o 22:14, Robert Tomasik pisze:
>> W dniu 07-03-18 o 22:02, Liwiusz pisze:
>>
>>> Tylko czy oryginałem jest ten wydruk, który sobie klient zrobił, czy
>>> zapis w komputerze?
>>>
>> To odwieczna wątpliwość. Ale dw lata temu też było analogicznie.
>
> Nie odwieczna, bo od wieków komputerów nie było, a przepisy były. A
> potem pojawiły się komputery, a przepis nadal jedną nogą w XIX wieku, a
> fiutem w XX. A skoro jest tak, że sprzedawca nie daje już faktury na
> kartce, tylko udostępnia w chmurze, to fakt, że ktoś sobie zgubi odpis
> takiej chmury nie znaczy, że jest podstawa do żądania duplikatu, skoro
> oryginał nadal jest w repozytorium.
>


Przepisy wielokrotnie się zmieniały.

Przykładowo, od 1 stycznia 2013 roku napis "Oryginał/Kopia" na fakturze
był fakultatywny, zaś od 1 stycznia 2014 roku nie istnieje już pojęcie
"oryginału" i "kopii" - faktury powinny być jednobrzmiące.
Podstawa: dyrektywa Rady [Unii Europejskiej] 2010/45/UE z dnia 13 lipca
2010 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących
fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, str. 1)

Podobnie zmieniały się zasady co do "faktury elektronicznej", nawet po
wprowadzeniu EDI/ECOD.

Poza tym (już bardziej ogólnie) jeśli sprzedawca do tej pory wysyłał
faktury li tylko mailem, a "po cichu" zaczął je udostępniać także
on-line, to kontrahent nie musi wiedzieć o tym, o ile nie zostanie
poinformowany.

Aktualna ustawa prawo decydowania o "zagubieniu" faktury daje nabywcy.
Nie pamiętam, aby w ustawie było coś na temat dostępów on-line, oprócz
systemów EDI, który jednak jest dostępny tylko w systemie B2B oraz
tylko dla podmiotów zarejestrowanych w GLN.

Natomiast, jeśli sprzedawca nie chce wydać faktury - to już wkracza na
niebezpieczny teren kodeksu karno-skarbowego.

Są to tematy dla mnie raczej mało znane, zajmuję się m.in. wdrażaniem
systemów i szkoleniem klientów z ich obsługi.


--
Pozdrawiam.

Adam