On Fri, 13 Jul 2007, Paszczak wrote:

> Default.

:)
Niestety jest tak, że pewnych spraw nie da się przeskoczyć bez
pewnej straty czasu. Ale zauważ, że piszesz o takim stanie, kiedy
ten czas tracisz I TAK.
Więc nie narzekaj, jak spytam dlaczego nie straciłeś jeszcze trochę ;)

> Od pewnego czasu walczę z niedorozwiniętą kobietą

Szkoda. Zamknąłeś sobie drogę do skorzystania z faktu, że urzędnik
na służbie jest "osobą publiczną" - w zakresie tej służby oczywiście.
Z tego że pewien poziom irytacji może przekroczyć odporność człowieka :)
nie wynika, że uzewnętrznienie jej obelgami jest najskuteczniejsze!

Popatrz na to tak: nie zadajesz *nam* pytania "co zrobić?" :)
Zadajesz je w kontekście owej urzędniczki.
A spytam tak przezornie: artykuł 126 Ordynacji czytałeś? (ktoś
z grupowiczów mnie pouczył, że nie mam się powoływać na KPA w którym
to samo zapisali, bo to Ordynacja jest "przepisem bardziej szczegółowym")

Oczywiście pomjam meritum sprawy, czyli 125 :), idzie o samą "walkę".

Forma ustna MOŻE być stosowana (to już z KPA), ale to jest tylko
wyjątek.
Przyglądamy się Twojemu opisowi:

> Miesiąc pierwszy, wezwanie do US. Są faktury unijne, ale "z dokumentacji
> nie wynika, że towar został dostarczony do odbiorcy na terenie innego
> państwa UE".

Na piśmie?

> "No ale ja nie jestem pewna".

"poproszę na piśmie".

> ci nie pasuje? "No bo na tym trackingu jest tylko napisane, że paczka
> została dostarczona do miasta przeznaczenia, a nie że do odbiorcy" (firma
> kurierska pisze w trackingu np. "Doręczono: Paris, France. Odebrał: Jean
> Reno" - a odbiorcą jest firma, Jean Reno jest pracownikiem firmy).

I to trzeba dołączyć do 'reklamacji' ;) (znaczy zażalenia na czynność)

> swobody interpretacji urzędasowi (bo mówią "to albo to", a dla urzędniczki
> inne dowody są niepewne, więc woli podpis odbiorcy).

To nie ma wyjścia - potrzebne są dowody!
Znaczy dowody, ze urzędnik odmawia przyjęcia tej informacji - bo niby
jak chcesz złożyć zażalenie?

> No ale zapytałem, co robić w przyszłości, żeby nie prosić klientów o pisemne
> potwierdzenia. Nie wiem, proszę porozmawiać z kierownikiem

O. Dobra nasza.

[...wizyta...]
> Wracam do tępej biurwy i mówię jej, jak będziemy teraz robić. A ona dalej
> swoje, że dla niej i tak nie wynika z tego trackingu, że towar doręczono do
> konkretnej firmy. Żebym przyniósł oświadczenie od firmy kurierskiej

To do sytuacji PRZYSZŁEJ czy PRZESZŁEJ?
Jak do przyszłej - "spróbuję".
Jak do przeszłej - "nie mam" :>

> Ale to nie koniec. "No a poza tym na fakturze jest napisane np. jakieś tam
> urządzenie - sztuk 2. A na liście przewozowym jest napisane - kilogramów 3.
> No i nie pasuje, więc nie będę mogła tego przyjąć jako potwierdzenia
> odbioru." AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRGGGGGGGGHHHHHHHHH!!!!!!
!!!!!!!!

"Może mi to Pani dać na piśmie?"

> podatnik posiada dokument potwierdzający wywóz towaru poza UE. No to jest
> SAD - mówię jej. "A skąd mam wiedzieć, że ten SAD potwierdza wywóz poza UE?"
>
> Kobieto, kto cię dopuścił do tej pracy?!? Tłumaczę, jak ostatniemu tępakowi
> - to jest SAD, to jest urzędowy dokument, tu jest napisane "Urząd Celny
> wyjścia", jest pieczątka "objęto procedurą wywozu", jest podpis celnika, na
> odwrocie jest pieczątka UC - czego chcesz więcej? "No bo tu jest pieczątka
> Urzędu Celnego w Warszawie, a przecież w Warszawie nie ma granicy
> państwowej". AAAAAAAAAAAAAARGGGGGGHHHH!!!!! Jak nie ma, jak jest! Myślisz,
> że jak samolot leci do Chin i przelatuje nad granicą, to z Dorohuska
> wystrzeliwują celnika z katapulty, żeby sprawdził pasażerom paszporty?!?

Błąd, poważny. Znaczy z normalnym urzędnikiem tak się robi, że się
tłumaczy własny punkt widzenia oraz objaśnia posiadaną wiedzę - urzędnik
też człowiek. Ale skoro NIE CHCE...
Skoro widać że się NIE DA, to zacytuję raz jeszcze:

> odwrocie jest pieczątka UC - czego chcesz więcej? "No bo tu jest pieczątka
> Urzędu Celnego w Warszawie, a przecież w Warszawie nie ma granicy
> państwowej". AAAAAAAAAAAAAARGGGGGGHHHH!!!!!

...."poproszę na piśmie"!

Ty myślisz, że jak będzie kontrola, to będzie Cię uprzedzać "lepiej niech
Pan nie pokazuje faktury za oba telefony, bo przyczepimy się że jeden
jest do użytku osobistego" czy jak? ;)
Oczywiście - sprawy trzeba załatwiać w miarę "rozsądnie" i sprawnie.
Ale jak się NIE DA, to strona potrzebuje DOWODÓW że druga strona robi
coś nie tak.
I podatnika to TEŻ DOTYCZY!
Jak NAM powiesz, że urzędnika Ci odrzuciła odliczenie VAT na podstawie
twierdzenia że "w Warszawie nie ma granicy" to raczej Ci uwierzymy.
Ale dla urzędu takie ustne twierdzenie dowodem nie będzie - na nic.

Akurat z US przebojów w tym stylu nie miałem - ale wyciąganie wniosków że
tylko w US się czepiają byłoby pochopne ;)

> "No bo tutaj jest pole 'rodzaj transportu na granicy', ale tu jest wpisane
> '4' - skąd mam wiedzieć, że '4' to samolot?".

"...ja też nie wiem!"

> "Mnie nie szkolono z prawa celnego, będę musiała się skonsultować".

Niestety tu masz problem: wnerwiony nie stwierdzasz tego co trzeba:
"to poproszę, w miarę możliwości w terminie".
Niestety TEGO nie przeskoczysz - i US i my mamy terminy na załatwianie
spraw :(

> "Wie Pan, ja nie mogę podpisać się pod decyzję o zwrocie, jeśli nie mam
> pewności, bo biorę za to odpowiedzialność". Jasne. Jak przyznajesz zwrot
> należący się jak psu buda, to bierzesz odpowiedzialność. Jak nie przyznasz
> tego zwrotu i trzeba będzie zwrócić po 5 latach z odsetkami i kosztami
> sądowymi albo firma padnie i ludzie pójdą na bruk - to nie bierzesz
> odpowiedzialności.

Tak.
Ale za to odpowiadają nasi szanowni ustawodawcy :(

> Żeby jeszcze się dobić postanowiłem równolegle załatwiać drugą drobną sprawę
> u innej urzędniczki - zaświadczenie o byciu zarejestrowanym jako podatnik
> VAT (do odzyskania VATu zapłaconego w UE za usługi):
> - pierwsza wizyta - wniosek i opłata skarbowa
> - przychodzi wezwanie, że nieprawidłowy wniosek
> - dzwonię i pytam, co zmienić
> - druga wizyta - przynoszę poprawiony wniosek. "A dlaczego pan nie poprawił
> jeszcze tutaj?". Bo jak, kurwa, dzwoniłem to nikt mi, kurwa, o tym nie
> powiedział.
> - trzecia wizyta - wniosek przyjęty, czekam na efekty.

No i tu niestety nie mam pomysłu :(


Wracając do meritum:
- tak, opisałem sprowadzenie przypadku pierwszego do przypadku drugiego :>,
czyli wielokrotnych wizyt w urzędzie. Niestety, bez PISEMNYCH dowodów
nie ma od czego się odwołać!

- jak już jest pismo, to trzeba sobie rozważyć, czy pisemne odrzucenie
dowodów razem ze zażaleniem najpierw przynosimy do pokazania kierownikowi
z pytaniem "przecież Pan ustalał inaczej, czy trzeba występować
formalnie?" czy urzędowe zażalenie (5 zł niestety) "Do: Naczelnik
Urzędu Skarbowego w...".

- z pismem że w Warszawie nie ma granicy tak samo, tyle że pytanie
do kierownika brzmi "czy ja to mam opublikować w Internecie???"

:)


Tak OT:
Z moich "osiągów" w walce na papierki za szczytowe osiągnięcie mam
(moje) pytanie o podstawę prawną stwierdzenia że "rowery w ilościach
niehurtowych" (tak to ująłem) "stanowią materiał łatwopalny" poparte
uwagą że nic poniżej rozporządzenia ministra mnie nie interesuje :>
- skoro SAMI się na taką tezę powołali.

Też straciłem sporo czasu, ale administracja (w walce o trzymanie
roweru na strychu) sama wpędziła się w pułapkę :>

I nie ma wyjścia - papierek musi być :(, nawet jak urzędnik
o tym nie wie to "pisemne załatwianie spraw" jest obowiązującą
formą.

pzdr, Gotfryd