On Mon, 8 Jun 2015, witek wrote:

> Tom wrote:
>> Zapłaciłem
[...]
> synowi za garaż, akt notarialny jest na niego, ja przelałem
>> kasę ze swojego konta na konto sprzedającego.
>>
[...]
> Bo zaraz się okaże, że sprzedający stwierdzi, ze żadnej zapłaty od syna za
> garaż nie otrzymał i zobaczycie komornika.
>
> Albo w drugą stronę, zaraz mu wyślesz pismo o zwrot pomyłkowej wpłaty. bo ty
> przecież niczego od niego nie kupowałeś

Dla porządku można przypomnieć, że swojego czasu kilka razy przetoczył
się przez prasę numer polegający na "sądowym prostowaniu" takiej sprawy
tuż przed przedawnieniem. Z "tuż" rozumianym dosłownie, w dniach.
Jak ktoś nie zajarzył: oczywiście, druga strona może żądać "wyrównania"
należności na różne sposoby, jedna z tytułu zapłaty, druga z tytułu
nienależnego wzbogacenia.
Pic w tym, że nim zajarzy, zacznie wyjaśniać a już w szczególności
złoży "przeciwpozew", upływa termin na przedawnienie roszczeń.

>> Czy to dopuszczalna forma w myśl zwolnienia z podatku przy darowiźnie
>> w pierwszej grupie?
>
> NSA orzekło, że ujdzie.
> Chociaż jak tu widzę zapłatę cudzego długu, a nie darowiznę synowi.
> Było przelać na jego konto, a on dokonać zapłaty.

Takoż, znaczy zgoda.
IMVHO, miejscem spornym jest udowodnienie zamiaru.
Najlepiej jakby kwit z wpłatą zawierał taki dowód :> (ale z kolei
przyjmujący wpłatę na widok napisu "darowizna" zapaliłby wszystkie
czerwone lampki).
A jak nie ma dowodu, to "darowanie długu" już darowizną nie jest :(

> ale jak sie US zapyta po potwierdzenie przelewu bankowego lub wpłaty to broń
> się sam.

pzdr, Gotfryd