W dniu 2015-03-21 o 19:41, Przemysław Adam Śmiejek pisze:

>> Ale myślenie widzę sprawia Ci wiele trudności.
>
> Nie życzę sobie być obrażanym w ten sposób. Chciałbym aby moi rozmówcy
> mnie szanowali i dyskutowali ad meritum, a nie ad personam.

Stwierdzam fakt, że nie analizujesz mojego wpisu, gdzie napisałem
wyraźnie, że
wszystko może odbywać się nie całkowicie bez dokumentacji, ale na żądanie


>> Przecież napisałem, że jak zajdzie potrzeba to się dowie.
>> Zapyta i zajrzy do dokumentacji u płatnika składek i się dowie.
>
> A jeżeli do tego czasu płatnik przestanie istnieć, bo zbankrutował?

Raz do roku jakieś sprawozdanie wystarczy.
Papiery zostają.

> Takie dowiadywanie się wtedy może już zbyt długo trwać i być zbyt
> kosztowne.

Ubezpieczony oświadcza, że był ubezpieczony - wskazując płatnika.
I startuje procedura. Teraz też tak działa.
Od kiedy istniał "system" i odmawiano mojej małżonce np
podczas wyjazdów wakacyjnych pomocy lekarskiej, to zawsze kazałem
jej pobierać pisemną odmowę recepcjonistki/przełożonego lekarza itd
że odmawiają świadczeń mimo oświadczenia o ubezpieczeniu z podaniem NIP
płatnika.
Może z innych powodów, ale to zawsze działało i to już jeden szczebel
powyżej recepcji.

Jak również -- płatnik może się ulotnił, z tego czy innego
> powodu.

Czyli zakładasz kiwanie systemu.

> Znasz jakiś rzeczywiście działający zakład ubezpieczeń, który nie
> zakłada ubezpieczonym kont w systemie, nie gromadzi informacji o
> zakresie i warunkach ubezpieczenia, a jedynie W Razie Potrzeby sięga do
> dokumentacji przechowywanej u kogoś?

Tak. Niemcy - deklaracje a raczej informacje miesięczne są zbiorcze jak
u nas kiedyś.
Dopiero roczna rozpiska z detalami.
Ubezpieczony ma numer (coś jak nasz pesel) i na to się powołują.
Kwestia czy składki ktoś opłaca jest wtórna - tak jak pisałem
nikt się nie odważy na kanty, bo "cywilnie" byłby trupem do końca życia.
W innych krajach nie wiem jak jest, ale sądzę, że
może być podobnie. Raz do roku jakiś zrzut danych.