Różnice kursowe 2012 gdy zagraniczna podróż służbowa

Przeczytaj także: Zagraniczna podróż służbowa: różnice kursowe

Obie metody doprowadzą do ustalenia właściwego wyniku. Aczkolwiek metoda zaprezentowana w drugim przykładzie doprowadzi nas do prawidłowego wyniku jedynie per saldo. Należy jednak zauważyć, że taki sposób rozliczenia nie jest jednak do końca poprawny. Stosując tę metodę, pomija się etap ustalenia kosztu zgodnie z art. 11a ust. 2 updof i art. 15 ust. 1 updop. Oczywiście nie będzie miało to wpływu na ustalenie podstawy opodatkowania. W naszej ocenie lepiej jednak zrezygnować z uproszczenia i do rozliczenia kosztów zagranicznych podróży służbowych stosować identyczne procedury jak przy rozliczaniu innych kosztów, tzn. wycenić koszt według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień rozliczenia podróży i ustalić różnice kursowe (patrz pierwszy przykład).

Od 1 stycznia 2012 r. do wyceny rozchodu waluty obcej z tytułu zapłaty zobowiązania w walucie obcej zasadne jest stosowanie kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty. Tak wynika z nowego brzmienia art. 24c ust. 4 updof i art. 15a ust. 4 updop. W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. organy podatkowe uznawały, że jeżeli należność w walucie obcej wpływa na rachunek walutowy, należy do jej przeliczenia na złote stosować kurs kupna banku prowadzącego rachunek walutowy jednostki - jako kurs faktycznie zastosowany. Z kolei do wyceny rozchodu walut z tego rachunku, spowodowanego zapłatą zobowiązania w walucie obcej, właściwym kursem, zdaniem organów podatkowych, był również kurs bankowy, tj. kurs sprzedaży - jako kurs faktycznie zastosowany. Dlatego na początku naszej odpowiedzi napisaliśmy o różnicy - w stosunku do ubiegłego roku - w wycenie wypłacanej pracownikowi waluty, jeśli waluta obca na wypłatę została pobrana z bankowego konta walutowego.

Przykład
Jednostka posiada rachunek walutowy, na którym znajduje się 700 euro po kursie 4,10 zł/euro. Pochodzą one z wpływu waluty w związku z uregulowaniem należności, wycenione po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu. Następnie zakupiła w banku kolejnych 300 euro po kursie 4,15 zł/euro, które również wpłynęły na konto walutowe. Po kilku dniach środki w kwocie 800 euro przeznaczono na wypłatę zaliczki dla pracownika, który wyjeżdżał w zagraniczną podróż służbową.

Zgodnie z art. 15a ust. 8 updop, jednostka przyjęła metodę FIFO, według której ustala kolejność wyceny środków pieniężnych przy wypływie środków pieniężnych z konta walutowego.

Przy wypłacie zaliczki zastosowano kurs średni NBP z dnia poprzedzającego wypłatę zaliczki, który wynosił 4,16 zł/euro. Po powrocie pracownik zwrócił pracodawcy 50 euro.

Koszty podróży służbowej przeliczono po kursie średnim ogłoszonym przez NBP z dnia poprzedzającego dzień rozliczenia delegacji, który wyniósł 4,20 zł/euro, więc poniesione koszty wyniosły 3.150 zł (750 euro x 4,20 zł/euro).

Pomiędzy kursem z dnia rozliczenia zaliczki a kursem z dnia jej wypłaty powstała dodatnia różnica kursowa w wysokości 30 zł [750 euro x (4,20 zł/euro - 4,16 zł/euro)], która jest przychodem podatkowym.

Wystąpi również dodatnia różnica kursowa od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym w kwocie 42,50 zł [700 euro x (4,16 zł/euro - 4,10 zł/euro) + 50 euro x (4,16 zł/euro - 4,15 zł/euro)].



Wydawnictwo Podatkowe GOFIN – wydawca czasopism, Gazety Podatkowej i serwisów internetowych dostarczających specjalistycznej wiedzy z zakresu podatków, rachunkowości, ubezpieczeń i prawa pracy.