Wczoraj nie miałem czasu.Dziś podstawa prawna;

Ordynacja podatkowa definiuje sposób powstania zobowiązania podatkowego;

Art. 21. § 1. Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:
1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego
zobowiązania;
2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego
zobowiązania.
§ 2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek
złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w §
1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z
zastrzeżeniem § 3.
§ 3. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik,
mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku,
nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż
wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa
wysokość zobowiązania podatkowego.
§ 3a. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik
w złożonej deklaracji wykazał zwrot podatku w wysokości wyższej od należnej,
organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zwrotu podatku.

Zgodnie z powyższym Twoje zobowiązanie powstało w trybie paragrafu 3 – wydano
decyzję określającą a ta podlega wyłacznie trybowi odwołania do Izby i skargi
NSA . Upływ terminu do wniesienia odwołania sprawia,że decyzja jest prawomocna.
Mało tego , ponieważ odmówiłeś autokorekty to twoje prawo do korekty zeznania
z chwilą wszczęcia postępowania jest zawieszone.

Art. 81. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej
deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Art. 81a. § 1. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy,
których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1
pkt 1, mogą skorygować uprzednio złożone zeznanie (deklarację), jeżeli:
1) w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali
zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i
wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali kwotę nadpłaty w wysokości
mniejszej od należnej;
2) w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3 wykazali
zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i
wpłacili zadeklarowany podatek;
3) w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości
niższej od należnej albo kwotę nadpłaty lub zwrotu podatku w wysokości
większej od należnej.
§ 2. Uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje:
1) płatnikom, jeżeli w złożonej deklaracji wykazali:
a) podatek pobrany w wysokości mniejszej lub większej od należnej,
b) podatek należny w wysokości mniejszej lub większej od pobranej;
2) inkasentom, jeżeli w złożonej deklaracji wykazali:
a) podatek należny w wysokości mniejszej od pobranej,
b) podatek w wysokości mniejszej lub większej od pobranej.
Art. 81b. § 1. Uprawnienie, o którym mowa w art. 81a (korekta zeznania ):
1) ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli
podatkowej oraz w okresie między zakończeniem kontroli a wszczęciem
postępowania - w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie
lub kontrola;
2) przysługuje nadal - w zakresie, w jakim w toku postępowania podatkowego
lub kontroli podatkowej nie stwierdzono naruszenia prawa lub nie wydano
decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
§ 2. Korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje
skutków prawnych.

Pozostaje więc tylko tryb przewidziany ;

Art. 254. § 1. Decyzja ostateczna, ustalająca lub określająca wysokość
zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ
podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana
okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości
zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w
przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji.
§ 2. Zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono
lub określono wysokość zobowiązania podatkowego.

Lub ;

Stwierdzenie nieważności decyzji

Art. 247. § 1. Organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która:
1) została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości;
2) została wydana bez podstawy prawnej;
3) została wydana z rażącym naruszeniem prawa;
4) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną;
5) została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie;
6) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter
trwały;
7) zawiera wadę powodującą jej nieważność na mocy wyraźnie wskazanego
przepisu prawa;
8) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą.

Wobec powyższego należy uznać ,że autokorekta dokonana według sugestii US –
byłaby w Twoim przypadku korzystniejsza .
Ale warto walczyć do końca.
Pzdr-Kriss


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl