>> Wszedzie wątki "kredyt vs. leasing", ale ja nie biorę pod uwagę kredytu.
>> Albo kupuję za swoje, albo leasing.
>> Ponoć lizing jest prostszy księgowo, ale widzę, że nie koniecznie,
>
> Prostszy o tyle, że po prostu księgujesz fakturę co miesiąc, tak samo jak
> za komórkę.

A, więc jednak.

>> skoro wspomiałes, że i tak trzeba takie auto wpisać do "ST".
> Ale to *po zakończeniu* leasingu i wykupieniu autka! Za wpisanie przed to
> Ci urwą jaja - przecież to nie jest Twój samochód, Ty go tylko wynajmujesz
> z opcją pierwokupu po pewnym okresie wynajmowania.

A jak wygląda faktura jak dojdzie do tego "pierwowykupu",
bo jak rozumiem, zwykle jest to kupno za symboliczną złotówkę?
Ciekawe jak potem (kiedyś, kiedyś, przy zamykaniu firmy)
wygląda kwestia zwrotu VAT-u odliczanego od takich lizingowych
rat i od tego pierwokupu.

>> Mój problem jest natomaist taki, że samochód ktory mam obecnie w EŚT
>> (już zamortyzowany), chcę sobie pozostawić. Czy da się obejść konieczność
>> zapłacenia od niego podatku? Np. przez pozostawienie go w EŚT, ale nie
>> generowanie już nim żadnych kosztów. Czyli jakby jest, ale nie używam.
>> Pewnie nie za bardzo.
>
> A wymień jeden powód, dla którego nie mógłbyś go sobie zostawić.

No nie wiem, ale czy fakt, że 1-os firemka ma "na stanie" dwa
(a więc dlaczego nie 20?) samochódów osobowych, nie rozdrażni
ew. kontrolerów?
Nie powiedzą mi, że jednego na pewno uzywam prywatnie,
więc powinienem był go wycofać z firmy? Sprawa powazna,
bo jakby nie było chodzi o ładne parę tysięcy.
Skoro twierdzisz, ze mogę mieć oba w EST, to może też mogę
koszty utrzymania obu zaliczać do KPiR?

Zastanawiałem się, czy własnie lizing (a nie kupno) drugiego auta
byłoby lepszym usprawiedliwieniem pozostawienia dotychczasowego
pojazdu w EŚT? Ja tu patrzę na lizing jak na wynajmowanie.

> Ja to jakoś do leasingu podchodzę jak do jeża. Te umowy są tak
> niekorzystie
> sformułowane, że trzy razy bym się zastanowił mając gotówkę, czy brać
> leasing.

A jakie dostrzegasz w tych umowach najczęstsze "haki" oraz
sformułowania niekorzystne?

Czytalem gdzie, że główny problem pojawia się w momencie,
gdy firma lizingowa bankrutuje i smutny pan zgłasza się do nas
po samochód. Zasadnicze pytanie: czy te umowy sa tak tworzone,
że nawet w momencie spłaty 90% rat, cała kasa przepadnie
w takiej sytuacji?
Bo np. wiem, ze w przypadku kredytów mieszkaniowych jest
inaczej, korzystniej i w razie utraty zdolnosci spłacania
bank żąda od nas tylko tej niespłaconej części kasy, a nie całego
mieszkania - choc oczywiscie w razie licytacji może już niewiele
zostać dla niedoszłego właściciela, no ale teorytycznie ma szansę
odzyskać "swoje". Czy w przypadku lizingu nie ma żadnych szas?

Dzięki,

latet