Wymiana okien a inwestycja w obcym środku trwałym

Przeczytaj także: Nakłady na obcy środek trwały: remont a inwestycja

Przyjrzyjmy się następującej sytuacji: Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w wynajmowanej hali, która służy mu jako magazyn. Po pewnym czasie okazało się, iż w trakcie ulewnych deszczy woda poprzez nieszczelne okna dostaje się do środka. To z kolei przyczyniało się do zawilgocenia podłóg ścian oraz towarów w tej hali znajdujących się. Zgodnie z zapisami umowy najmu wszelkie remonty tej nieruchomości ciążą na najemcy. Przedsiębiorca zatem okna wymienił, koszt tej czynności wyniósł 10 tys. zł. Czy poniesiony z tego tytułu wydatek powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu czy też należy uznać powyższe za inwestycję w obcym środku trwałym?

Wydatki na wymianę okien niewątpliwie będzie można uznać za koszty uzyskania przychodu. Należy się jednak zastanowić, czy można tego dokonać od razu, czy też uznać powyższe za inwestycję w obcym środku trwałym i odnosić w ciężar kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne (tym bardziej, iż wysokość poniesionych nakładów jest znaczna).

O ile ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż amortyzacji podlegają m.in. niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, tak samego pojęcia już nie definiuje.

Uwagę na powyższe zwróciło także Ministerstwo Finansów, które to w piśmie z dnia 14 lipca 2006 r. nr DD6-8213-43/WK/06/249 kwestię tę wyjaśniło. Otóż zdaniem resortu za inwestycje w obcym środku trwałym należy uważać „(…) nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.”(Biuletyn Skarbowy nr 4 z 2006 r.)

To, co należy rozumieć przez ulepszenie, zostało natomiast określone w art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to mianowicie czynności mające na celu przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację, skutkujące wzrostem wartości użytkowej tego środka trwałego.

Nie należy zatem z inwestycją w obcym środku trwałym utożsamiać remontu, który ma na celu jedynie odtworzenie pierwotnego stanu przydatności danego składnika majątku, z czym mamy do czynienia w opisanym przykładzie. W takiej sytuacji całość poniesionych wydatków stanowi dla przedsiębiorcy koszt w momencie ich poniesienia.

Reasumując z inwestycją w obcym środku trwałym mamy do czynienia jedynie w sytuacji, gdy poniesione nakłady mają na celu jego ulepszenie. Natomiast wydatki z tytułu remontu używanych na podstawie umowy najmu, podnajmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze cudzych składników majątku należy uznać za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.