Wydatków na zdrowie nie zaliczysz do kosztów firmy

Przeczytaj także: Usługi medyczne jako koszty firmy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z pierwszą grupą inwalidzką na stałe potwierdzającą niepełnosprawność z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawów. Zainteresowana zrezygnowała z renty chorobowej i otworzyła firmę. Środki uzyskiwane z renty nie pozwalały jej bowiem na przeżycie.

Z uwagi na postępującą niepełnosprawność ruchową wnioskodawczyni była zmuszona do poddania się operacji stawu biodrowego. Czas oczekiwania na taką operację z NFZ wynosi jednak od 2 do 3 lat, a bez niej wnioskodawczyni nie byłaby się w stanie poruszać i wykonywać podstawowych czynności życiowych oraz pracować. Dlatego też postanowiła sfinansować operację z własnych pieniędzy. Koszt operacji wyniósł 18 500 zł (koszt endoprotezy, zabiegu i tygodniowego pobytu w klinice).

Wnioskodawczyni zadała pytanie, czy wydatki związane z powyższą operacją może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. denissimonov - Fotolia.com

Przedsiębiorca nie zaliczy do kosztów swojego leczenia

Leczenie ma zawsze cechy osobiste. Nawet gdy temu poddaje się przedsiębiorca i jest ono niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. A cechy osobiste takiego wydatku przesądzają o tym, że nigdy nie trafi on do podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.(...)

Wskazanego wydatku nie można uznać za koszt prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż jest to wydatek o charakterze osobistym, którego poniesienie ma na celu poprawę Pani warunków zdrowotnych i ochronę Jej zdrowia. Zatem wydatek, jaki Pani poniosła na sfinansowanie operacji stawu biodrowego, nie ma bezpośredniego związku z prowadzoną przez Nią pozarolniczą działalnością gospodarczą, gdyż celem ww. wydatku jest umożliwienie prowadzenia normalnego życia i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania Jej organizmu.

Powyższe oznacza, że nie jest spełniona, w stosunku do przedmiotowego wydatku, podstawowa przesłanka zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu zawarta w treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przedmiotowy wydatek, związany ze sfinansowaniem operacji stawu biodrowego, jako wydatek osobisty, nie ma bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest wydatkiem poniesionym w celu powstania lub zwiększenia przychodu oraz zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie może zatem zostać ujęty w kosztach uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.(...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów