Eksport bezpośredni towarów: rozliczenie VAT

Przeczytaj także: Eksport towarów: nowe zasady rozliczania VAT

Moment powstania obowiązku podatkowego został uregulowany w art. 19 ustawy o VAT. Generalna zasada, wynikająca z ust. 1 i 4 tego przepisu, mająca zastosowanie do większości przypadków mówi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia, nie później jednak niż w siódmym dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przytoczona wyżej zasada ma zastosowanie m.in. w przypadku eksportu towarów. Tym samym podatnik, który sprzeda towar kontrahentowi spoza Unii Europejskiej, w tym samym dniu wyda ten towar i w terminie 7 dni wystawi na powyższe fakturę, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej wystawienia (z reguły jest to ten sam dzień, co wydania towaru). Nie ma tutaj znaczenia fakt, kiedy towar opuści terytorium Wspólnoty tudzież dotrze do finalnego nabywcy.

Eksport towarów podlega co do zasady opodatkowaniu wg stawki podatku VAT w wysokości 0%. Aby jednak eksporter mógł ją zastosować, musi spełnić dodatkowe warunki. Szczegółowe regulacje w tym zakresie, dotyczące eksportu bezpośredniego, znalazły się w art. 41 ust. 4-9 ustawy o VAT. Zgodnie z nimi prawo do zastosowania zerowej stawki podatku przysługuje pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej.

Jeżeli potwierdzenie takie nie wpłynie do podatnika w wyżej wskazanym terminie, ten nie wykazuje takiej dostawy w tym okresie rozliczeniowym lecz w deklaracji za okres następny, także stosując stawkę podatku w wysokości 0%. Oczywiście warunkiem jej zastosowania w tym przypadku także jest otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten okres rozliczeniowy.

Gdyby jednak i w tym (drugim) okresie podatnik nie wszedł w posiadanie stosownej dokumentacji, dostawę tę musi opodatkować w deklaracji za ten okres zgodnie ze stawkami właściwymi dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Jeżeli podatnik otrzyma dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE w późniejszym terminie, ma prawo do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym dokumenty te do niego wpłynęły.

Przedstawmy to na przykładzie:

15 lutego 2011 r. podatnik sprzedał firmie z Ukrainy towary, które wywiozła wynajęta przez niego firma transportowa. Fakturę VAT na powyższe podatnik wystawił 17 lutego 2011 r.

Obowiązek podatkowy z tytułu eksportu towarów powstał tutaj z datą wystawienia faktury, czyli 17 lutego 2011 r. (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Załóżmy, że wywóz towarów poza terytorium UE nastąpił 1 marca 2011 r. Podatnik otrzymał dokument celny potwierdzający ten wywóz 21 marca 2011 r. Nastąpiło to zatem przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatku od przedmiotowego eksportu. Podatnik wykaże go zatem ze stawką 0% w deklaracji za luty 2011 r.

Gdyby dokument celny wpłynął do podatnika przykładowo 30 marca 2011 r., wskazany wyżej eksport towarów podatnik wykazałby ze stawką 0% w deklaracji za miesiąc marzec 2011 r.

Jeżeli dokument celny wpłynąłby natomiast do niego dopiero 29 kwietnia 2011 r., a więc po upływie terminu do złożenia deklaracji za marzec, podatnik musiałby wykazać w tej deklaracji przedmiotową dostawę jako dostawę krajową. Następnie w deklaracji za kwiecień dokonałby korekty tej dostawy (wykazując ją na minus w części dotyczącej dostawy krajowej i na plus w części dotyczącej eksportu opodatkowanego stawką 0%).