E-myto a koszty podatkowe firmy

Przeczytaj także: Amortyzacja środków trwałych w spadku w 2018-2019 r.

System viaTOLL przewiduje dwa rodzaje płatności: pre-payd i post-payd. W pierwszym z wymienionych płatności następują z góry. Przy tego typu opłatach użytkownik ładuje swoje konto w systemie viaTOLL ustaloną kwotą, a następnie urządzenie viaBOX automatycznie potrąca środki z konta użytkownika podczas poruszania się po płatnych odcinkach dróg.

Metoda druga jest metodą z odroczoną płatnością. W tym przypadku pojazd najpierw porusza się po płatnych odcinkach dróg, a dopiero później uiszczana jest z tego tytułu opłata. Rejestracja konta post-paid wymaga jednak gwarancji zabezpieczającej od użytkownika.

Większość z użytkowników korzysta z pierwszego z wymienionych kont, czyli z przedpłat i tymi zajmiemy się w niniejszym artykule. Otóż jak już wskazano wyżej, przy tego typu koncie płatność dokonywana jest przed skorzystaniem z sieci dróg płatnych. Użytkownik zobowiązany jest posiadać na koncie wystarczające środki pieniężne zanim zarejestrowane przez niego pojazdy wjadą na sieć dróg płatnych. Wysokość minimalnego doładowania konta wynosi tutaj 120 zł. Przedpłat można dokonać za pomocą kart flotowych, kart kredytowych, debetowych czy też gotówką w złotówkach. Nie mogą one natomiast nastąpić przelewem.

Po zasileniu konta zainstalowane w pojeździe urządzenie viaBox będzie automatycznie pobierało opłaty za przejazdy płatnymi odcinkami, przez co środki pieniężne na koncie użytkownika będą się odpowiednio obniżać.

Na samym początku funkcjonowania systemu e-myta pojawiły się jednak pewne problemy w zakresie dokumentowania powyższego. Użytkownicy bowiem jedyne co otrzymywali, to potwierdzenie uiszczenia tych przedpłat. Stan konta oraz wysokość faktycznych opłat za podróż po płatnych odcinkach dróg natomiast można było sprawdzić na stronie viaTOLL-u po zalogowaniu się – użytkownicy nie otrzymywali żadnego innego papierowego dokumentu potwierdzającego wysokość poniesionych opłat.

Obecnie otrzymują oni z Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad także informacje o przejechanych kilometrach po płatnych odcinkach dróg oraz ich wartości.
Dokument informujący o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej jest wystawiany i przekazywany w terminie trzech dni roboczych po zakończeniu miesiąca przez pobierającego opłatę elektroniczną.

W zakresie podatku dochodowego istotne znaczenie ma właśnie ten dokument. Należy bowiem pamiętać, że samo uiszczenie w systemie pre-paid wpłaty nie generuje powstania kosztu uzyskania przychodu. Wpłata ta jest bowiem przedpłatą, która w przypadku jej niewykorzystania podlega zwrotowi. Nie jest ona zatem kosztem poniesionym i nie może zostać uznana za koszt uzyskania przychodów. Kosztem będzie natomiast opłata potrącona przez pobierającego za faktyczne korzystanie z płatnych odcinków dróg, a więc ta, która wynika z dokumentu informującego o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej.

Sposób odnoszenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże opłaty zależy od prowadzonych urządzeń księgowych. W przypadku księgi podatkowej prowadzonej metodą uproszczoną powyższe należy odnieść w koszty w dacie poniesienia wydatku, czyli dacie wystawienia dokumentu informującego o wysokości naliczonej opłaty. Jeżeli przedsiębiorca prowadzi księgi rachunkowe, musi dodatkowo zastanowić się, czy opłaty te należy zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z osiągnięciem przychodu, czy też kosztów pośrednich. W przypadku tych pierwszych wydatek stanie się kosztem w momencie, w którym powstał odpowiadający mu przychód. Jeżeli natomiast opłata taka jest kosztem pośrednim, należy ująć ją w ciężar kosztów w dacie poniesienia zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Oprócz wydatków za przejazdy, użytkownicy pojazdów ciężarowych są obowiązani zainstalować w nich urządzenia pokładowe o nazwie viaBOX, za które muszą wpłacić kaucję w wysokości 120 zł od każdej sztuki. Kaucja ta w przypadku zdania urządzenia podlega zwrotowi. Ponieważ jest to świadczenie zwrotne, nie można go zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.