Amortyzacja środków trwałych - zmiany od 2023 roku?

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Nowy projekt poselski zakłada zmiany w podatkach dochodowych

Zgodnie ze stanowiskiem, które znalazło się w projekcie, genezą przedmiotowych zmian jest rosnąca dysproporcja pomiędzy obszarami miejskimi oraz obszarami tzw. Polski powiatowej. W związku z tym podjęto decyzję o zmianie w przepisach dotyczących amortyzacji w ustawie o PIT oraz CIT.

Zmiany mają na celu wspomóc mikro-, małych i średnich przedsiębiorców prowadzących działalności na obszarach w których występuje wysoki wskaźnik bezrobocia. Głównym elementem tych zmian ma być skrócenie okresu amortyzacji dla środków trwałych w postaci budynków, lokali niemieszkalnych i budowli zaliczonych do grupy 1 i 2 Klasyfikacji Środków Trwałych z 40 do 5 lub 10 lat, w zależności od poziomu bezrobocia. Projekt ma za zadanie przyciągnąć inwestycję do obszarów relatywnie najbiedniejszych i będących objętych procesem wyludniania.



Projekt zakłada wprowadzenie możliwości ustalania indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych i wartości niematerialnych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych, które są wytworzone we własnym zakresie i zaliczonych do grupy 1 i 2 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Wymogiem skorzystania z indywidualnej stawki amortyzacji jest konieczność występowania wskaźnika bezrobocia wynoszącego co najmniej 150% przeciętnej stopy bezrobocia na danym obszarze oraz średniego dochodu mieszkańca gminy w wysokości niżej niż 80% dochodu mieszkańca kraju.

Okres amortyzacji dla nieruchomości znajdującej się na obszarze, w którym stopa bezrobocia wynosi od 150% do 200% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju nie może być krótszy niż 10 lat, a w powiatach powyżej 200% przeciętnej stopy bezrobocia okres takiej amortyzacji nie może być krótszy niż 5 lat.

Rozwiązanie będzie stosowanie w stosunku do amortyzacji środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji po dniu 31 grudnia 2022 roku.



Zmiany dotkną artykuł 22j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowych od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm.) oraz artykuł 16j ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.) poprzez wprowadzenie do tych przepisów dodatkowych ustępów od 7 do 13.

Projekt trafił do sejmu 5 października 2022 r.
Zmiany miałyby zacząć obowiązywać z dniem 1 stycznia 2023 roku.

Strona pod którą można zapoznać się z projektem: