Amortyzacja jednorazowa samochodu osobowo-ciężarowego

Przeczytaj także: Fiskus daje ulgi podatkowe i pozbawia do nich prawa

Rozpatrzmy następującą sytuację: Przedsiębiorca nabył samochód o masie całkowitej poniżej 3,5 tony. Spełnia on przy tym wymagania pozwalające na niezaliczenie go do samochodów osobowych. Stan ten nie został jednak jeszcze potwierdzony przez dodatkowe badanie techniczne, które przeprowadza się w okręgowej stacji kontroli pojazdów. Czy bez tego badania może on dokonać amortyzacji jednorazowej samochodu czy w pierwszej kolejności powinien je wykonać?

Przepisy w zakresie amortyzacji jednorazowej zostały określone w art. 22k ust. 7 – 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof). Mówią one, iż preferencja ta przysługuje jedynie małym podatnikom oraz podatnikom (z pewnymi wyjątkami), którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej. W ten sposób amortyzować można środki trwałe zaliczone do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Limit tej amortyzacji w roku 2010 wynosi 100 000 euro, co w przeliczeniu na złote polskie daje kwotę 422 000 zł. Powyższe stanowi pomoc de minimis.

Jak już wskazano wyżej, amortyzacja ta nie ma zastosowania do samochodów osobowych. Definicja tych pojazdów została określona w słowniczku – w art. 5a pkt 19 updof. Pod pojęciem tym należy rozumie pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług;

Spełnienie wymagań określonych wyżej (z wyjątkiem pkt e), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 5c ust. 1 updof).

Kopię tego zaświadczenia podatnik jest obowiązany doręczyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia jego otrzymani (art. 5c ust. 2 updof).

Dodatkowo art. 22n updof wskazuje, iż w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych muszą się znaleźć takie informacje jak: określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, symbol KŚT oraz stawka amortyzacji. Dodajmy w tym miejscu, że samochody osobowe zostały sklasyfikowane pod symbolem 741 natomiast samochody ciężarowe pod symbolem 742.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że w momencie wprowadzenia danego składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnik powinien dysponować odpowiednimi dokumentami pozwalającymi na jego prawidłowe zaklasyfikowanie. W omawianym przypadku konieczne jest zatem posiadanie stosownego zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów – dopiero bowiem na jego podstawie samochód ten może zostać uznany za ciężarowy, a tylko taki samochód może być zamortyzowany jednorazowo. Konieczne jest ponadto posiadanie odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu.