eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Samochód z kratką a amortyzacja degresywna

Samochód z kratką a amortyzacja degresywna

2010-06-26 07:17

Przeczytaj także: Amortyzacja samochodu osobowego gdy ograniczone odliczenie VAT 2014

Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od własnych środków trwałych, niezależnie od tego, czy cena ich nabycia została zapłacona w całości, czy też rozłożona została na raty.

Stosownie do treści przepisu art. 22i ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

Określenie „samochód osobowy” zawarte w treści art. 22k ust. 1 należy rozpatrywać w kontekście definicji ustawowej zawartej w art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o: samochodzie osobowym – oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
b. pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzoną w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
c. pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
d. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
e. pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z brzmieniem art. 5c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)–d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

To, czy dany pojazd samochodowy jest samochodem osobowym w rozumieniu komentowanego przepisu, ustalane jest na podstawie badania technicznego, przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów (udokumentowane zaświadczeniem) oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego odpowiednią adnotację.(…)

Skoro, jak wynika z wniosku, samochód ten nie spełnia warunków wyłączenia go z kategorii samochodów osobowych, określonych w art. 5a pkt 19 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w myśl definicji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakupiony przez Spółkę samochód jest samochodem osobowym. Ponadto, Spółka nie posiada zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów, o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym stwierdzającym, iż ww. samochód jest samochodem ciężarowym (o którym mowa w art. 5c ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe oraz wskazane przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż Spółka nie może skorzystać z możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego samochodu metodą degresywną, o której mowa w art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku wskazuje Pan, iż przedmiotowy samochód, na podstawie przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. U. UE L nr 347/1 ze zm.) jest uznawany za samochód ciężarowy.

Na powyższe należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję samochodu osobowego w art. 5a ust. 19. Powyższa definicja samochodu osobowego została wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2007 r. Natomiast powołany w stanowisku wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008 r. sygn. C-414/07 zapadł na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług i dotyczy możliwości odliczenia podatku VAT, co nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: