Wartość początkowa: zwiększenie a amortyzacja

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Przypomnijmy, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 22g ust. 17 updof mówi z kolei, że w przypadku, gdy środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przepisy nie wskazują wprost, od kiedy należy rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od powiększonej wartości początkowej środka trwałego powstałej wskutek jego ulepszenia. Zadaniem autora należy się tutaj oprzeć na przytoczonych wyżej przepisach ustawy. Co za tym idzie, w przypadku ulepszenia odpisy amortyzacyjne od nowej wartości początkowej winny być ustalane (zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 22h ust. 1 pkt 1 updof) począwszy od miesiąca następującego po tym, w którym środek trwały został przekazany do używania po ulepszeniu.

Przypomnijmy w tym miejscu, że po ulepszeniu środka trwałego podatnik kontynuuje tę samą metodę amortyzacji, jaka miała zastosowanie do danego składnika majątku przed ulepszeniem, a która została określona w momencie jego przyjęcia do używania.

Przykład

W 2010 r. podatnik nabył maszynę, dla której wartość początkowa została ustalona 70 tys. zł. Spełniała ona definicję maszyny używanej, w związku z czym podatnik skorzystał z art. 22j ust. 1 pkt 1 lit. c) updof i ustalił dla niej stawkę amortyzacji na poziomie 20 %. W czerwcu 2011 r. dokonał jej ulepszenia. Nakłady na ten cel wyniosły 20 tys. zł. Wartość początkowa maszyny po ulepszeniu wyniosła zatem 90 tys. zł. Miesięczny odpis amortyzacyjny począwszy od miesiąca lipca 2011 r. wyniesie: 90 tys. zł x 20% / 12 m-cy = 1 500 zł. Do końca czerwca 2011 r. natomiast miesięczny odpis amortyzacyjny wynosił: 70 tys. zł x 20% / 12 m-cy = 1 166,67 zł.