On Thu, 13 Nov 2008, Piotrek wrote:

> Gotfryd Smolik news wrote:
>> Przecież tego body nie ujmujesz w kosztach.
>> Nigdy i wcale.
>
> Dlaczego?

Bo tak stanowi ustawa? :D

> IMHO, do chwili wyprodukowania środka trwałego jest to taki sam materiał

Nie jest.
Materiał to coś co stanowi w efekcie składnik "produktu"
i podlega sprzedaży - klient fizycznie dostaje ów materiał
w produkcie (być może niecały, bo mogą być straty), zaś
ST służy do produkcji w ten sposób, że *materialnie*
pozostaje we własności przedsiębiorcy,
Faktycznie, w przypadku "porządnego" rozliczania (przy pełnej
księgowości), ów materiał powinien być zaliczony w koszty
w momencie sprzedaży. Przy KPiR "mniej więcej dobre rozliczenie"
jest dopiero w momencie dokonywania rozliczenia remanentu
(obowiązkowo rocznego, możliwego opcjonalnie na żądanie).
W takim ujęciu na wydatki dla rzeczy które *pozostają
u siebie* w ogóle nie byłoby miejsca na koszt :)
No ale zrobiono wyjątek (ST) i wyjątek do wyjątku (wyposażenie)...

> do
> produkcji jak gwoździe, deski czy inne dyski twarde.

Ale ustawa nakazuje (w przypadku >3500 zł inwestycji jest to przymus) aby
inwestycje (w tym środki trwałe) rozliczać inaczej - i kosztem jest fakt
"zużywania", rzeczywiście liczony od wartości "wydanej na ST" :), ale
*nie* wprost koszt zakupu.
Mechanizm nazwano amortyzacją.
Papierkowo dziala tak, że w koszty wpisuje się *wynik obliczeń*
z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Fakt, że przy niskich kwotach wolno uznać iż "zużycie dla celów
rozliczenia podatku" następuje bezpośrednio po przekazania do używania
nic nie zmienia - nadal trzeba "wyliczyć zużycie" i dopiero tę
wartość (ratę amortyzacyjną, nic to że byc może 100% zakupu)
zaliczyć w koszt.

LITERALNIE - sprawdź sobie zapis w art. 23 :)

A takie ujęcie j.w. ma więcej aspektów ubocznych - np. to, że w przypadku
inwestycji kosztem jest "rozliczenie zużywania" (czyli amortyzacja),
z jednoczesnym określeniem że *w przypadku ST* samo używanie jest
*jedynym* kryterium (wartości niematerialnych to nie dotyczy!)
możliwe jest zaliczenie w koszty "zwrotu zużycia" rzeczy, których
zakup nie był dokonany "w celu gospodarczym"!
Inaczej mówiąc, można w koszty zaliczyć np. wartość komputera, który
był kupiony na cele osobiste i dopiero później *przeznaczony* na
cele DG (w przepisach nie widać podstaw do zaliczenia w koszty
"przeznaczenia później na DG").

pzdr, Gotfryd