eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiPorady podatkowe › Import towarów: fiskus klasyfikuje usługi na niekorzyść podatnika

Import towarów: fiskus klasyfikuje usługi na niekorzyść podatnika

2019-12-09 13:27

Import towarów: fiskus klasyfikuje usługi na niekorzyść podatnika

Import towarów: organ nie potrafił zaklasyfikować usług, więc opodatkował je na niekorzyść podatnika © Igor Mojzes - Fotolia.com

Naczelnik urzędu celno-skarbowego określił przedsiębiorcy kwotę należnego podatku z tytułu importu towarów, zwiększając podstawę opodatkowania o nabyte przy tym imporcie usługi pośrednictwa. W wyniku wniesionej przez przedsiębiorcę skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. uchylił tę decyzję organu, bo jak stwierdził, organ, dokonując tylko częściowej klasyfikacji nabytych przez importera usług na te zwiększające podstawę opodatkowania i te niemające na nią wpływu, wszystkie pozostałe zaklasyfikował bez wyjaśnienia na niekorzyść podatnika (wyrok z 9 października 2019 r., sygn. akt I SA/Go 324/19).

Przeczytaj także: Wartość celna towaru: fiskus próbuje ją zawyżać

Przepis art. 30b ust. 1 zd. pierwsze ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że: „Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło” (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535, ze zm.). Wyjaśnienie, w jaki sposób ustala się wartość celną, zawiera art. 32 ust. 1 lit. a) tiret (i) Wspólnotowego Kodeksu Celnego, zgodnie z którym: „...do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się następujące elementy w wysokości, w jakiej zostały poniesione przez kupującego, lecz nieujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary: prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu” (Dz.Urz. UE L 302 z 19.10.1992 r.).

Ustalenie zobowiązania podatkowego w wyniku weryfikacji dokumentacji importera


Decyzją z kwietnia 2019 r. dyrektor izby administracji skarbowej utrzymał w mocy decyzję naczelnika urzędu celno-skarbowego z listopada 2018 r. określającą podstawę opodatkowania w imporcie towarów, w tym wysokość należnego zobowiązania w podatku od towarów i usług, którą wydał po przeprowadzeniu postępowania podatkowego i weryfikacji dokumentacji księgowej, bankowej i handlowej u jednego z importerów towarów. W ocenie naczelnika UCS agencja celna, czyli bezpośredni przedstawiciel importera, w dokumencie celnym SAD, w rubryce 44 „Dodatkowe informacje/załączone dokumenty/świadectwa i pozwolenia” nie zadeklarowała „elementów dodawanych do wartości z Pola 42”, a więc wskazujących kosztów i prowizji poniesionych przez importera, a mających zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. a) tiret (i) Wspólnotowego Kodeksu Celnego wpływ na wysokość wartości celnej sprowadzanego z Chin towaru, a zatem i na wysokość opodatkowania z tytułu importu towarów.

Umowa o charakterze pośredniczym


Funkcjonariusze celni ustalili, że spółka (importer towarów) poniosła w związku z zadeklarowanym importem dodatkowe koszty pośrednictwa na rzecz agenta koordynującego działania spółki na terenie Chin. W wyniku tych ustaleń naczelnik UCS stwierdził, że uiszczone na rzecz tego agenta wynagrodzenie nie było świadczeniem należnym z tytułu umowy o charakterze przedstawicielskim (stanowiącym element prowizji od zakupu), a umowy o charakterze pośredniczym, czyli spełniającym kryteria zwiększające podstawę opodatkowania, prowizji i kosztów pośrednictwa.

fot. Igor Mojzes - Fotolia.com

Import towarów: organ nie potrafił zaklasyfikować usług, więc opodatkował je na niekorzyść podatnika

Wartość celna towaru to nie tylko cena, jaką płaci się sprzedawcy spoza UE. Często trzeba tutaj doliczyć szereg innych opłat ponoszonych przez przedsiębiorcę, w tym usługi szeroko rozumianego pośrednictwa. Fiskus musi tutaj jednak dokładnie określać, które czynności wchodzą do podstawy opodatkowania, a nie przyjmować automatycznie, że są to niemalże wszelkie wydatki ponoszone przez importera.


Organ przywołał w swej decyzji wyrok w innej sprawie importera


Organ powołał się na wyrok WSA w Gorzowie z 16 listopada 2017 r. (sygn. akt I SA/Go 385/17), w którym sąd dokonał oceny tejże umowy, na podstawie której spółka wypłacała już wynagrodzenie chińskiemu agentowi w ramach innego importu. Skład orzekający w tamtej sprawie zgodził się z organem, że wspieranie importera w działaniach na terenie Chin, polegające m.in. na przyjmowaniu zamówień na towary i przekazywaniu ich do fabryk, przygotowaniu dokumentów wysyłkowych towarów, kontroli jakości towarów, poszukiwaniu dostawców i produktów wypełnia znamiona usług o charakterze pośrednictwa. W wyroku tym sąd wskazał jednocześnie, że w przedmiotowej umowie agent zobowiązany był do świadczenia także innych usług, obejmujących zarząd i rozliczanie kosztów związanych z zajmowaną przez importera na terenie Chin nieruchomością lokalową, a usługi te wykraczają poza ramy pośrednictwa. Stąd też nie podlegają zaliczeniu zwiększającemu podstawę opodatkowania z tytułu importu towaru.

Naczelnik UCS w ślad za ww. wyrokiem stwierdził, że wydatki na naprawy i konserwację lokalu, rejestrację biura, prąd czy z tytułu chińskich podatków od osób prawnych można uznać za niepodlegające doliczeniu do wartości celnej kosztów zarządu i rozliczania należności związanych z nieruchomością lokalową, tak jak uznał to sąd w powoływanym orzeczeniu. Co do reszty nabytych przez spółkę usług, organ uznał, że skoro nie podlegały wskazanej kwalifikacji sądu, wyłączającej z zaliczenia do wartości celnej, stanowić będą usługi pośrednictwa, które wartość tę powiększają.

Spółka zarzuciła organowi dokonanie ustaleń bez przeprowadzenia czynności wyjaśniających


W złożonej do sądu administracyjnego skardze spółka zarzuciła organowi rażące naruszenie przepisów postępowania polegające na nieustaleniu i niewyjaśnieniu przez organ, na czym faktycznie polegały usługi świadczone przez agenta na terenie Chin, w tym nieprzeprowadzenie dowodów, jakie należało dopuścić w sprawie, zarówno w postaci przesłuchania świadków, jak i wystąpienia do agenta o przedłożenie pisemnego raportu do wystawionej za swoje usługi faktury, w szczególności zawierającego zestawienie kosztów ponoszonych w związku z nieruchomością lokalową.

Organ zwiększył podstawę opodatkowania, nie wyjaśniając motywów


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie w wydanym 9 października 2019 r. wyroku zgodził się ze skarżącą. Zwrócił uwagę, że organ nie poczynił wymaganych ustaleń, nie podjął wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym zgodnie z art. 122 Ordynacji podatkowej. Tym samym naruszył art. 187 § 1 oraz art. 191 tej ustawy, bo nie wykonał obowiązku zebrania i w sposób wyczerpujący rozpatrzenia całego materiału dowodowego, co uniemożliwiło mu pełną ocenę, czy dane okoliczności zostały udowodnione.

Sąd zwrócił uwagę, że organ przywołał rozważania zawarte w wyroku z 16 listopada 2017 r. (sygn. akt I SA/Go 385/17), przyjmując na potrzeby wydania swojej decyzji poczynione tam ustalenia co do czynności stanowiących usługi pośrednictwa oraz czynności ich nie stanowiących. Nie wziął jednak pod uwagę, że skład orzekający w tamtej sprawie nie wypowiedział się co do wykonywanych przez agenta czynności, takich jak: organizowanie spotkań i przyjmowanie klientów zleceniodawcy, tłumaczenie dokumentacji, organizacja pobytu pracowników i przedstawicieli zleceniodawcy w Chinach czy też zapewnienie samochodu przeznaczonego do wykorzystania dla obsługi działań i inwestycji zleceniodawcy. Tak więc niejako z automatu, z pokrzywdzeniem skarżącej spółki, organ wszystkie te „nieocenione” przez sąd usługi, a jako nieuznane za wyłączone z katalogu usług powiększających wartość celną importowanego towaru, zakwalifikował jako usługi pośrednictwa wartość tę powiększające.

„...w wyroku I SA/Go 385/17 Sąd nie wypowiedział się czy czynności takie jak: organizowanie spotkań (...) są czynnościami dotyczącymi pośrednictwa. Tymczasem w decyzji będącej przedmiotem zaskarżenia w niniejszym postępowaniu organ nie dokonał podziału wskazanych w umowie usług na związane i niezwiązane z pośrednictwem. Powtórzył jedynie fragment rozważań zawartych w ww. wyroku i uznał, że poza ramy pośrednictwa wychodzi jedynie zarząd i rozliczanie należności związanych z nieruchomością lokalową. W sposób dorozumiany uznał wszystkie inne usługi za związane z pośrednictwem. Nie wyjaśnił jednak swoich motywów...” (sygn. akt I SA/Go 324/19).

Na niekorzyść podatnika


Przedsiębiorcy, będąc podmiotem prowadzonego przez organy skarbowe postępowania, muszą mieć się na baczności, czy aby pod przykrywką działań zgodnych z wydanym orzeczeniem sądu organ nie przemyca do podstawy opodatkowania elementów wpływających na jej podwyższenie. Nie można bowiem zapominać, iż zgodnie z naczelną zasadą fiskusa, jego organy powinny dążyć do zapewnienia jak najwyższego zabezpieczenia dochodów budżetowych państwa, a najprostsza do tego droga prowadzi przez możliwie jak najwyższy w danych okolicznościach pobór podatków.

Jak podsumował w niniejszej sprawie sąd: „...powinnością organów winna być analiza Sprawozdania i weryfikacja wszystkich wyszczególnionych tam usług pod kątem możliwości uznania, że stanowią one wynagrodzenie za świadczenie usług pośrednictwa. (...) Ani z treści decyzji organów, ani z treści dokumentów zgromadzonych w sprawie, nie wynika bowiem, dlaczego np. wydatki „Różne”, wskazane w Sprawozdaniu pod nr 5, organy uznały za koszt związane z pośrednictwem. (...) Organ dokonał podziałów wydatków wskazanych w nr 3 Sprawozdania w sposób niekorzystny dla podatnika” (sygn. akt I SA/Go 324/19).

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: